Εδώ και μερικά 24ωρα, οι σχέσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι τεταμένες, με αφορμή το «ρητορικό ερώτημα» της Πόπης Τσαπανίδου κατά πόσον μία μετεκλογική συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι «προϊόν εκβιασμού», αλλά και τις ηχηρές και σκληρές απαντήσεις της Χαριλάου Τρικούπη. 

Πλέον, λοιπόν, πολλοί διερωτώνται αν ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς «φωτίζει» αθέατες παρενέργειες της μη διαλεύκανσης του σκανδάλου των υποκλοπών ή αν στέλνει… προειδοποιητικές βολές στο ΠΑΣΟΚ στην τελική ευθεία πριν τις κάλπες.

Βεβαίως, η πραγματικότητα είναι ότι η Πόπη Τσαπανίδου δεν είπε και κάτι πολύ διαφορετικό από τις βαριές καταγγελίες που έχει εκτοξεύσει περί «απόπειρας Μητσοτάκη να τεθεί το ΠΑΣΟΚ σε ομηρεία». 

Όμως, όπως και να έχει, και μόνο η υπόνοια ότι αν η Χαριλάου Τρικούπη επιλέξει να συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ., μπορεί οι λόγοι να αφορούν σε κάποιον «εκβιασμό» και όχι σε πολιτική σύγκλιση ή εξ ανάγκης πολιτική απόφαση, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του ΠΑΣΟΚ και γέννησε ερωτήματα για το κατά πόσον αλλάζει η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τον βασικό δυνητικό του σύμμαχο στο μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.

Μετά τις ίσες αποστάσεις…

Φυσικά, η συζήτηση που έχει γεννηθεί στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία δε θα ήταν τόσο έντονη αν δεν είχε προηγηθεί μία ανάρτηση του Παύλου Πολάκη στο facebook, με την οποία ουσιαστικά υπονοεί ότι το Μαξίμου «κρατάει» τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως, σίγουρα το να εκφράζει την γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι από τα… βασικά χαρακτηριστικά του σφακιανού πολιτικού και, ως εκ τούτου, η σύνδεση της υπόνοιας Τσαπανίδου με την ανάρτηση Πολάκη ελέγχεται. 

Όπως και να έχει, όμως, το γεγονός ότι η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ είπε όσα είπε στον απόηχο της ενόχλησης της Κουμουνδούρου για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στη λογική των «ίσων αποστάσεων» ενισχύει την εκτίμηση πως η Κουμουνδούρου θέλει να στείλει μηνύματα στη Χαριλάου Τρικούπη ενόψει των εκλογών. Το μήνυμα είναι σαφές: ότι, δηλαδή, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να φτάσει ως την κάλπη «ψαρεύοντας σε θολά νερά» ούτε με τη λογική «με τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ».

Εξάλλου, στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης τις τελευταίες ημέρες επαναλαμβάνουν όλο και συχνότερα ότι «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει» και επιμένουν πως «πρέπει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων». 

Συν τοις άλλοις, στην συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας κάλυψε απολύτως την εκπρόσωπο του κόμματός του, χαρακτηρίζοντας «προφανές» το ότι «υπάρχει απόπειρα εκβιασμού» και συμπληρώνοντας με νόημα ότι το αν κάποιος είναι εκβιάσιμος έχει να κάνει με τις αντοχές και τον χαρακτήρα του.

Απαιτούνται αποφάσεις

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, πως αυτή η «γραμμή» «συμπιέζει» το ΠΑΣΟΚ και δεν αφήνει τον Νίκο Ανδρουλάκη να «ψαρεύει» με την άνεση του παρελθόντος μεταξύ των αμφιταλαντευόμενων ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς και του δημοκρατικού Κέντρου. 

Βεβαίως, οι «προειδοποιήσεις» γίνονται με προσοχή στις ισορροπίες, αφού προφανώς αν η Κουμουνδούρου κάνει «σμπαράλια» τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, δε θα μπορεί με την ίδια ευκολία να παρουσιάζει ως κεντρικό πολιτικό αφήγημα την «προοδευτική διακυβέρνηση». 

Πάντως, σε αυτό το σκηνικό, δεν πέρασε απαρατήρητη μία αποστροφή του λόγου της Πόπης Τσαπανίδου σε συνέντευξή της πριν μερικές ημέρες στην «Αυγή της Κυριακής»: ερωτηθείσα για κυβερνήσεις συνεργασίας, η πορτ παρόλ της Κουμουνδούρου επανέλαβε την ακλόνητη πίστη της για πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες. Πρόσθεσε, όμως, ότι από εκεί και πέρα, «όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά»… 

Ασφαλώς, δύο ημέρες αργότερα, ο Αλέξης Τσίπρας επέμεινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητεί τίποτα άλλο πλην της πρωτιάς. Όμως, όσο σχεδιασμένα ήταν όσα διεμήνυσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, άλλο τόσο σχεδιασμένες ήταν και οι διατυπώσεις της Πόπης Τσαπανίδου...