Εξάλλου, ακόμη κι αν ο εμβολιασμός του πληθυσμού ολοκληρωθεί μετά το Πάσχα ή στις αρχές του καλοκαιριού, αυτό δεν θα σημαίνει, ούτε ότι θα έχουν εμβολιαστεί όλοι, ούτε πως θα είναι εξαιρετικά ασφαλές να συγκεντρωθούν 2, 3 ή 4.000 άνθρωποι σε ένα κλειστό στάδιο, όπως αυτό που γίνεται τα συνέδρια.
Όμως, κάποιοι δεν μπορούν να περιμένουν. Και, ενόσω ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί παρασκηνιακά να κρατήσει το καπάκι πάνω στην κομματική χύτρα και να μην «σκάσει» η εσωτερική μάχη των συσχετισμών, όλα δείχνουν ότι το ένα - αλλά σημαντικό - κομμάτι των «προεδρικών» βρίσκεται υπό κατάρρευση.
Ο λόγος για την «Ενωτική Κίνηση Μελών», που ξεκίνησε ως «προεδρικοί», μετά έγιναν «οι προεδρικοί του Παππά», μετά μετεξελίχθηκαν στους «προεδρικούς του Παππά, του Σπίρτζη και της Δούρου» και τώρα ετοιμάζονται να διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν.
Η εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών της τάσης είχε διαρραγεί από καιρό, αλλά αυτό δεν φαινόταν στα καίρια και σημαντικά: δηλαδή, όποτε η «Ενωτική Κίνηση Μελών» «κατέβαινε» σε συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής ή ακόμη και στις διαβουλεύσεις στο Πολιτικό Συμβούλιο ή στην Κεντρική Επιτροπή Αναθεώρησης, τουλάχιστον στις ψηφοφορίες είχαν μία στάση ενιαία. Όμως, πλέον, τα μέλη της εν λόγω τάσης δεν αισθάνονται πως έχουν πολλά κοινά να τους ενώνουν και αυτό αναμένεται να βγει προς τα έξω το αμέσως επόμενο διάστημα. Μάλιστα, την περασμένη Παρασκευή, σε μία ευρεία τηλεδιάσκεψη μεταξύ πολλών στελεχών, που κράτησε σχεδόν 10 (!) ώρες, οι «κορυφαίοι» των προεδρικών, αλλά και μεσαία στελέχη τους, έγιναν… μπίλιες.
Βεβαίως, στο ρευστό εσωκομματικό σκηνικό του ΣΥΡΙΖΑ, που θυμίζει κινούμενη άμμο, είναι πραγματικά δύσκολο να προσδιορίσει κάποιος έναν ή δύο λόγους για τους οποίους η «Ενωτική Κίνηση Μελών» θα πάψει να είναι… ενωτική - θα διαλυθεί, για την ακρίβεια.
Προφανώς, για παράδειγμα, ενοχλεί πολλούς η «υπόγεια δουλειά» που κάνουν με πρώην ΠΑΣΟΚους σε όλες τις τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις ο Χρήστος Σπίρτζης και ο Θάνος Μωραΐτης. Επίσης, οι «προεδρικοί» δεν τα βρίσκουν και σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής, αφού οι μισοί θέλουν «αντιπολίτευση τύπου Πολάκη» και οι άλλοι… προτιμούν τον τρόπο που κρατά την αντιπολιτευτική μπαγκέτα ο Ανδρέας Ξανθός.
Παραλλήλως, το πόσο έχει «καεί» το προφίλ του Νίκου Παππά δεν βοηθά τον πρώην υπουργό να συσπειρώσει στελέχη, που στο παρελθόν ανήκαν στο περιβάλλον του, ενώ τη δική της περπατησιά έχει ανοίξει η Ρένα Δούρου - που δεν έχει ξεχάσει πόσοι και ποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους, όταν «την είχαν στοχοποιήσει με το Μάτι», όπως φέρεται να λένε συνομιλητές της.
Μέσα σε όλα αυτά κυριαρχούν ασφαλώς και οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι σχεδιασμοί ενός εκάστου εκ των μελών της Κίνησης, που φαίνεται ότι για πολλούς είναι εντελώς αντιπαρατιθέμενοι μεταξύ τους: για παράδειγμα, υπάρχει κορυφαίο στέλεχος των «Ενωτικών» που, βλέποντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει τα «κλειδιά» του κόμματος, αλλά και «λευκή επιταγή» στον Δημήτρη Τζανακόπουλο, θέλει να προσεταιριστεί αυτό το κομμάτι των «προεδρικών» - τους «original». Επίσης, άλλα στελέχη, (και τουλάχιστον πέντε βουλευτές…), θα ήθελαν να ενταχθούν σε μία «τάση Πολάκη», με σύνθημα «σκληρό ροκ εφ’ όλης της ύλης και εκλογές εδώ και τώρα».
\Όπως και να έχει, αν όλα αυτά αφορούσαν μόνο στη «φαγωμάρα» στο εσωτερικό μίας εκ των δύο «προεδρικών» τάσεων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το θέμα θα αφορούσε μόνον τα όρια των διαδρόμων της Κουμουνδούρου. Όμως, ο… άνεμος διάσπασης, που πνέει στην «Ενωτική Κίνηση Μελών», αποτελεί κεντρικό πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα: βλέπετε, οι «προεδρικοί» του Τζανακόπουλου και η «Ενωτική Κίνηση Μελών» με δυσκολία αθροίζουν στα όργανα ένα 55%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, αν η μία εκ των δύο τάσεων διαλυθεί και το κάθε στέλεχος αρχίσει τις δικές του φιλίες και συμμαχίες, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορεί να υπολογίζει μόνο σε ένα «μπετόν» 25 με 30%. Με ό,τι αυτό σημαίνει, όχι μόνο για τις κρίσιμες αποφάσεις του μέλλοντος, αλλά και για το πώς θα μπορέσει να διαχειριστεί άλλη μία εκλογική ήττα και την αμφισβήτηση που αυτή θα φέρει…
Από την στήλη "Αγκίστρι" στο "Καρφί"