«Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» είναι η κατάσταση στην υπόθεση «νέες εσωκομματικές εκλογές για πρόεδρο στον ΣΥΡΙΖΑ» για τον νυν «απλώς προεδρεύοντα» κ. Στέφανο Κασσελάκη-Τάϊλερ (μετά τον γάμο έτσι εν γίνεται;).
Όποια απόφαση και να πάρει τον οδηγεί εκ του ασφαλούς σε μειονεκτική θέση και υπονομεύει ευθέως τόσο την προεδρική του ιδιότητα όσο και την ενότητα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Του Χρήστου Υφαντή
Αν δεχθεί την πρόκληση της κυρίας Γεροβαίλη και των υπ΄αυτήν «ορφανών του Τσίπρα» να προχωρήσει με δική του πρωτοβουλία σε νέα εκλογική διαδικασία, γνωρίζει άριστα πως απέναντι του θα βρει πλέον τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, οι υπόλοιποι αυτής της παρέας «εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και ευρέθησαν ελλειπείς», δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να διεκδικήσουν τον προεδρικό θώκο απέναντι στην συμμαχία «Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη».
Ο τέως πρωθυπουργός είναι η μόνη προσωπικότητα του χώρου που μπορεί αποτελεσματικά να αμφισβητήσει την ηγεμονία της τριάδας των ψεκασμένων που σήμερα διαχειρίζεται «το μαγαζί της Κουμουνδούρου» κι ο λόγος είναι απλός. Πέρα από την ιστορική του διαδρομή, συνυφασμένη απόλυτα με το κόμμα και την πορεία του από το 2012 έως το 2019, είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί «να πουλήσει στους σανοφάγους» νέα κυβερνητική προοπτική και θητεία και να γίνει πιστευτός.
Αυτή την ιδιότητα κανείς από τους θεωρητικούς αντιπάλους του δεν την διαθέτει ή και αν την έχει δεν μπορεί να την επικοινωνήσει, γεγονός που υποβαθμίζει μέχρις ακυρώσεως τη συμμετοχή τους σε μια εκλογική διαδικασία απέναντι στον «πατριάρχη» του κόμματος και παντοτινό αρχηγό του.
Είναι σαφές πως όταν η κυρία Γεροβασίλη προκαλεί ευθέως τον κυρ Στέφανο «πάμε με δική σου πρωτοβουλία σε εκλογές» τον Αλέξη Τσίπρα έχει στο μυαλό της ως αντίπαλο της σημερινής «αγίας τριάδας» και ταυτόχρονα προσδοκά στην διάσπαση της συμμαχίας των τριών από το γεγονός και μόνο πως μια υποψηφιότητα Τσίπρα δημιουργεί νέα δεδομένα και προκαλεί ρήγματα σε οποιαδήποτε απέναντι του αντίπαλη κατάσταση.
Με τον Αλέξη Τσίπρα στον στίβο της εκλογικής μάχης, έτοιμο να αναμετρηθεί με τους επιγόνους του όλα ανεξαιρέτως τα σημερινά δεδομένα της διαδικασίας των εκλογών ανατρέπονται, νέες συνθήκες διαμορφώνονται και νέες δυναμικές αναπτύσσονται, όχι μόνο εντός του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο, ειδικά στη διαδικασία εκλογών στο ΠΑΣΟΚ.
Πόσο ισχυρή είναι η συμμαχία Κασσελάκη-Τάϊλερ, Πολάκη,.Παππά απέναντι σε μια τέτοια εξέλιξη είναι «άγνωστος Χ» σήμερα, σε κάθε περίπτωση ακόμη και αν δεν διασπαστεί εις τα εξ ων συνετέθη θα δοκιμαστεί σκληρά, για κανένα από τους τρεις δεν είναι εύκολο να κοιτάξει στα μάτια τον Αλέξη και να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του στο κόμμα, πολύ περισσότερο να απευθυνθεί στον κόσμο και να παλέψει για μια εκλογική νίκη απέναντι στο κομματικό τοτέμ του χώρου «της κυβερνώσας αριστεράς».
Στην εξίσωση χρειάζεται να προσθέσει κανείς και την ευρύτερη επιρροή ή τη δυνατότητα επιρροής του κ. Τσίπρα σε τμήματα της κοινωνίας των πολιτών που μετά την φυγή του εγκατέλειψαν τον χώρο, συνεπώς θα πρέπει να λάβει υπόψη του τη διαμόρφωση ενός «άλλου» εκλογικού σώματος, που του είναι άγνωστο, άρα μη διαχειρίσιμο με τις θεωρίες συνωμοσιολογίας και τις διάφορες ψέκες της κακιάς ώρας.
Η κυρία Γεροβασίλη γνωρίζει άριστα τη δυναμική μιας υποψηφιότητας Τσίπρα και, ταυτόχρονα, έχει βεβαιωθεί πως αυτή η υποψηφιότητα είναι το τελευταίο χαρτί όσων απόμειναν στην Κουμουνδούρου από τον παλιό «κυβερνητικό» ΣΥΡΙΖΑ να ξαναπάρουν το κόμμα στα χέρια τους.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν εκλογές δεν γίνουν ή αν γίνουν και ο Τσίπρας χάσει, η εγκατάλειψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη επιλογή που μένει «για να διατηρηθεί ένα ψήγμα περηφάνιας σε όσους πάλεψαν για την υπόθεση της αριστεράς», με ή χωρίς τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.
Το ερώτημα είναι αν τελικά ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν δεχθεί να εκτεθεί σε μια εκλογική μάχη και να απωλέσει την ιδιότητα του «σοφού γέροντα της παράταξης», αν κρίνει πως μια ανάλογη συμμετοχή σε εκλογές «σημαδεμένες» θα του προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στους σχεδιασμούς του για την «μεγάλη κεντροαριστερά».
Στην περίπτωση αυτή ετοιμαστείτε για μια μεγάλη και θεαματική αποχώρηση όλων των «Tsipristas» πριν από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, κανείς τους δεν επιθυμεί να νομιμοποιήσει έστω και με την παρουσία του τις εξελίξεις που προδιαγράφονται, είτε με τον Κασσελάκη πρόεδρο, είτε με τον Πολάκη στην προεδρική καρέκλα.