Η εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Ρηγίλλης είχε έντονη πολιτική ατμόσφαιρα, θυμίζοντας σε πολλούς μια προεκλογική συγκέντρωση, παρά το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές είναι ακόμα μακριά, το 2027. Η προσέλευση των περίπου 4.000 στελεχών και φίλων του κόμματος ξεπέρασε τις προσδοκίες, γεμίζοντας το ιστορικό κτίριο που φιλοξενούσε την έδρα της ΝΔ για περισσότερα από 35 χρόνια.
Ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης στους κύκλους των γαλάζιων στελεχών ήταν η ηχηρή απουσία των δύο πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά. Οι δύο πολιτικοί είχαν γνωστοποιήσει τις προθέσεις τους μέσω διαρροών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι επέλεξαν να απέχουν από την εκδήλωση, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο τη δυσαρέσκειά τους. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απάντησε ευθέως στην πρόκληση αυτή, παρά μόνο ανέφερε ότι «έκανε το καθήκον του» με την τηλεφωνική πρόσκληση που τους απηύθυνε.
Κατά την εκδήλωση, προβλήθηκαν δύο βίντεο με ιστορικές στιγμές του κόμματος, στα οποία τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Αντώνης Σαμαράς είχαν κεντρικές αναφορές. Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης κατά την ομιλία του έκανε ονομαστική αναφορά στους δύο πρώην πρωθυπουργούς, αναγνωρίζοντας έτσι το ρόλο τους στην ιστορία της ΝΔ, παρά την απουσία τους από την εκδήλωση.
Η εκδήλωση, εκτός από την ιστορική της σημασία, άφησε να διαφανούν και οι εσωτερικές ισορροπίες στο κόμμα, καθώς και οι πιθανές εντάσεις που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον της παράταξης.
«Ξανά λοιπόν στη Ρηγίλλης, στις πηγές μας και στη δύναμη που αυτές αναβλύζουν. Μιλάω για τις αρχές του ιδρυτή μας, για την ευγένεια του Γεώργιου Ράλλη, για το σφρίγος του Ευάγγελου Αβέρωφ, για την αλήθεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, για την ορμή του Μιλτιάδη Έβερτ, για τη συνέπεια του Κώστα Καραμανλή, όπως μιλώ και για το αίσθημα ευθύνης του Αντώνη Σαμαρά και τη μαχητικότητα του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Σήμερα σας ζητώ να τιμήσουμε όλους τους αρχηγούς μας. Όλους, παρόντες και απόντες», είπε με νόημα ο κ. Μητσοτάκης. Και ο νοών νοείτο.
Όχι σε μια περιχαρακωμένη παράταξη
Ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην αναλωθεί σε μια επικοινωνιακού τύπου σκιαμαχία με τα «φαντάσματα» των πρώην πρωθυπουργών. Αντιθέτως, υπεραμύνθηκε της στρατηγικής του να διευρύνει το κόμμα. Ήταν, άλλωστε, σαν μια άσκηση κομματικής…νομιμοφροσύνης να βλέπει κανείς στη Ρηγίλλης κυβερνητικά στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ να ακούνε σε «λούπα» τα «τραγούδια της γαλάζιας γενιάς», όπως το «Θα ‘ρθει ο καιρός και πάλι το γαλάζιο» ή το «Μύρισε θυμάρι και βασιλικό».
«Και αυτή η παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι, πιστεύω, η καλύτερη απάντηση στους λίγους που θέλουν μία περιχαρακωμένη παράταξη, μια παράταξη κλειστή, μια παράταξη συμπλεγματική και τελικά ηττοπαθή. Οι παρωπίδες μπορεί να μετατρέπονται και σε αλυσίδες», είπε ο κ. Μητσοτάκης και προσέθεσε: «Η ζωή αποδεικνύει ότι όταν ανοίγουν τα «παράθυρα» της σκέψης, τότε μπορούμε να ανοίξουμε και τις πόρτες σε νέους συμμάχους. Και όσο πλατύτερα απλώνονται τα κλαδιά της ΝΔ, τόσο δικαιώνουν την ισχύ που έχουν οι ρίζες τους».
Με απλά λόγια και μέσα από το καραμανλικό δόγμα, στο οποίο ο κ. Μητσοτάκης ομνύει, απάντησε στους εσωκομματικούς επικριτές για τα περί απομάκρυνσης από τις ρίζες της παράταξης, αλλά και στα κελεύσματα για επιστροφή στις βασικές αξίες της ΝΔ. Τις οποίες, βεβαίως, λίγοι μπορούν επακριβώς να προσδιορίσουν.
Και τρίτη θητεία;
Η απουσία των πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, από την εκδήλωση για τα 50 χρόνια της ΝΔ προκάλεσε συζητήσεις και αντιδράσεις στα γαλάζια «πηγαδάκια». Η κομματική βάση φάνηκε να μην ενθουσιάζεται με αυτήν την κίνηση, ιδιαίτερα από την πλευρά του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος ως μακροβιότερος πρόεδρος του κόμματος, θα μπορούσε με την παρουσία του να κεντρίσει τα φώτα της δημοσιότητας. Η έκπληξη ήταν έντονη, διότι, ενώ ο Καραμανλής είχε ιστορικό ρόλο στη ΝΔ, η επιλογή του να συμπλεύσει με τον Σαμαρά, ερμηνεύτηκε ως μια κίνηση αντίθεσης προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Πολλοί αναρωτήθηκαν τι ακριβώς επιδίωξαν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί με την απουσία τους, καθώς η εκδήλωση αφορούσε το ίδιο το κόμμα και την ιστορία του, και όχι μια «προσωπική φιέστα» του Μητσοτάκη, όπως ανέφεραν ορισμένοι παρατηρητές. Η συμπόρευσή τους, τόσο σε συμβολικό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο, έδειξε μια ξεκάθαρη στάση εναντίωσης προς τον πρωθυπουργό, χωρίς ωστόσο να είναι απόλυτα ξεκάθαρο ποιος είναι ο απώτερος στόχος τους πέρα από αυτή την εναντίωση. Ορισμένοι εικάζουν ότι ίσως επιχειρούν να διατηρήσουν μια πολιτική επιρροή μέσα στο κόμμα ή να δηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους με συγκεκριμένες πολιτικές του Μητσοτάκη. Ωστόσο, λίγοι φαίνεται να έχουν πειστικά επιχειρήματα για την ουσία της στρατηγικής τους, πέρα από τη διατήρηση της εσωκομματικής αντιπαλότητας.
Ο κ. Μητσοτάκης, πάντως, δεν έδειξε να σπουδαιολογεί αυτή την απουσία. Υπογράμμισε, άλλωστε, ότι δεν είναι υποχρεωτικό σε μια «ευρύχωρη» παράταξη όλοι να συμφωνούν με όλους, αλλά «οι πολλοί στα πολλά και κυρίως στα κρίσιμα για την πατρίδα». Και έτσι επέλεξε να προδιαγράψει ότι θα διεκδικήσει μια τρίτη θητεία στην πρωθυπουργία το 2027, κλείνοντας έτσι κάθε σχετικό σενάριο.