Ο Ερντογάν και τα ισλαμικά κόμματα στην Ευρώπη

Πλην όμως, σήμερα προσλαμβάνει και πολιτικές διαστάσεις, που χρήζουν προσοχής. Κατά τον ιστορικό και συγγραφέα δρα Ιωάννη Κωτούλα, στην Ευρώπη, τα τελευταία έτη έχει διαμορφωθεί ένα δίκτυο κομμάτων ισλαμικών αρχών κάποια από τα οποία αναπτύσσουν την πολιτική τους δραστηριότητα με την στήριξη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Τούρκου προέδρου Tayyip Erdogan.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Κατ' αυτόν τον τρόπο η Τουρκία παρουσιάζεται ως κράτος, το οποίο συντονίζει τους ισλαμικούς πληθυσμούς της Ευρώπης, ασχέτως της προέλευσής τους, εv είδει στρατηγικών μειονοτήτων σε επίπεδο εκλογικής τακτικής και πολιτικής στάσης.

Και από την άποψη αυτή, είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Γαλλίας, στην οποίαν επισήμως υπάρχουν περί τα 7 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, αλλά ανεπισήμως υπερβαίνουν τα 10 εκατομμύρια. Συνεπώς, η χώρα του Βολταίρου, φιλοσόφου της ελευθερίας διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό (10%) ισλαμικού πληθυσμού στον ευρωπαϊκό χώρο.

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό, στη Γαλλία, υπάρχουν ήδη τρεις ενεργοί πολιτικοί σχηματισμοί ισλαμικών αξιών,με τη δημόσια παρουσία τους ναγίνεται σταδιακά εντονότερη.
Θεμελιώδες αίτημα των κομμάτων ισλαμικών αρχών της Γαλλίας αποτελεί η αναίρεση του εκκοσμικευμένου και αντικληρικαλιστικού θεσμικού πλαισίου, τo oποίo καθιερώθηκε το 1905.

Το αίτημα αυτό των γαλλικών κομμάτων ισλαμικών αρχών αντιστρατεύεται την λογική του γαλλικού κράτους: Επιζητεί την κατάργηση του νόμου εκκοσμίκευσης του 1905, βάσει του οποίου επιβλήθηκε ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους και η απομάκρυνση των θρησκευτικών αναφορών και συμβολισμών από την δημόσια σφαίρα.

Μία πρωταρχική εκδήλωση ισλαμικής πολιτικής κινητοποίησης υπήρξε το Κόμμα των Γάλλων Μουσουλμάνων (PMF, Parti des Musulmans Français), το οποίο ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1997 στο Στρασβούργο από τον αλγερινής καταγωγής ιμάμη Mohammed Ennacer Latrèche (γεν. 1954). Το Στρασβούργο ως αστικό κέντρο διαθέτει υψηλό αναλογικά ισλαμικό μεταναστευτικό πληθυσμό, με έντονη την παρουσία του τουρκικού στοιχείου.

Σύμφωνα με το καταστατικό του, η ίδρυση του Κόμματος των Γάλλων Μουσουλμάνων αποσκοπούσε στην «πολιτική ένωση των Μουσουλμάνων της Γαλλίας βάσει των αξιών και των αρχών οι οποίες συνδέουν την ισλαμική κοινότητα».

Στην Ολλανδία σημειώθηκε η σημαντικότερη έως τώρα επιτυχία ισλαμικού πολικού κόμματος. Το κόμμα Denk (Σκέψου) υπήρξε το πρώτο κόμμα μειονοτικής κοινότητας, το οποίο απέσπασε 3 κοινοβουλευτικές έδρες στην δυτική και τηv κεντρική Ευρώπη. Το Denk ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 από τους τουρκικής καταγωγής Ολλανδούς Tunahan Kuzu και Selçuk Öztürk.

Τα δυο στελέχη είχαν διατελέσει στο παρελθόν μέλη του σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PvdA), από το οποίο αποχώρησαν λόγω διαφωνιών για την πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστευτικών πληθυσμών στην ολλανδική κοινωνία.

Στο κόμμα συμμετέχουν επίσης γηγενείς Ολλανδοί διεθνιστικών αντιλήψεων, σκοπός των οποίων είναι - κατά τις δηλώσεις τους - η καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος των μεταναστών και συγκεκριμένα των Μουσουλμάνων της Ολλανδίας και της ξενοφοβίας.

Στο Βέλγιο, το κόμμα με το ακρωνύμιο ISLAM (Intégrité-Solidarité- Liberté-Authenticité-Moralité) ιδρύθηκε το 2012 από μέλη της ισλαμικής κοινότητας των Βρυξελλών. Στις τάξεις του κόμματος συμμετέχουν τόσο Σουνίτες όσο και Σιίτες.

Το βελγικό κόμμα ISLAM διακηρύσσει ανοικτά ότι επιδιώκει σε βάθος χρόνου την μετατροπή του Βελγίου σε ισλαμικό κράτος βάσει της σαρία, του ισλαμικού νόμου.

Οι προγραμματικές θέσεις του κόμματος περιλαμβάνουν την καθιέρωση φαγητού χαλάλ στην δημόσια σφαίρα, την χρήση των ισλαμικών ενδυμασιών και την άδεια σύναψης γάμου σε ηλικία σύμφωνη με τις αρχές του Ισλάμ, δηλαδή σε περίοδο ανηλικότητας..

Στην Ισπανία, πολιτικά κόμματα που απευθυνονται στον ισλαμικό πληθυσμό λειτουργούν έως τώρα στις πόλεις Θέουτα και Μελίλα, τους θυλάκους της Ισπανίας επί της βορειο-αφρικανικής ακτής, όπου υπάρχει υψηλό ποσοστό Μουσουλμάνων,που νόμιμα η παράνομα κατοικούν εκεί.