Επειδή το τελευταίο διάστημα, ξεμύτισαν πάλι διάφοροι άκαπνοι "πουθενάδες" και από το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι επαναφέρουν στην επιφάνεια την γνωστή... καραμέλα περί της "ανάγκης πολιτικής συναίνεσης" εμείς θα ρωτήσουμε Συναίνεση με Ποιους;

Με αυτούς που ανήμερα της σημαντικής Εθνικά επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες, επιχείρησαν να εμφανίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη περίπου ως θεατή του Τραμπ;

Συναίνεση με αυτούς που όταν δεν "ασχολούνται" με την σύζυγο του πρωθυπουργού  πετάνε (με εντολή Τσίπρα) νέα λάσπη στον ανεμιστήρα έχοντας ως στόχο πάλι τον "ανιψιό" Γρηγόρη Δημητριάδη;

Προφανώς και η συναίνεση είναι βασική προϋπόθεση για την πρόοδο. Ειδικά όταν μια χώρα προσπαθεί να επανέλθει στην Κανονικότητα.

Tι είδους συναίνεση μπορεί να υπάρξει με τον αμετανόητο ΣΥΡΙΖΑ. Τι είδους συναίνεση μπορεί να υπάρξει με ένα κόμμα και τον αρχηγό του οι οποίοι παρά την οδυνηρή ήττα τπς 7ης Ιουλίου συνεχίζουν απτόητοι στο διχασμό και την τοξικότητα; Που επιμένουν στα fake news και τη σταλινικού τύπου προπαγάνδα;

Η κατευθυνόμενη επίθεση με ξανά μασημένη τροφή στον «ανιψιό του Κ. Μητσοτάκη» από την εφημερίδα των «υπογείων της Κουμουνδούρου» αποτελεί τη φυσική συνέχεια των άνανδρων επιθέσεων στη Μαρέβα. Τέλειωσε το παραμύθι τπς Μαρέβας και άρχισε

το παραμύθι του «ανιψιού» Γρ. Δημητριάδη.

Ο στόχος ο ίδιος, να χτυπηθεί ο Κ. Μητσοτάκης. Αλλά και η μεθοδολογία η ίδια: χτυπήματα κάτω από τη ζώνη διά της εμπλοκής συγγενικών προσώπων και καταφυγή στην άθλια θεωρία τπς «οικογενειακής ευθύνης».

Αυτής χάριν της οποίας υπέφεραν αδίκως εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί στα σκοτεινά χρόνια όταν το κράτος και το παρακράτος δεν είχαν δυσδιάκριτα όρια.

Ποια συναίνεση μπορεί να υπάρξει με ένα τέτοιο κόμμα;

Και γιατί να υπάρξει Συναίνεση;