Ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε επιμελώς τη δημόσια έκθεσή του, σχεδόν σε όλη την πρώτη φάση της πανδημίας. Εννέα μήνες μετά τις εκλογές, δε φαίνεται να έχει ξεπεράσει ακόμα το σοκ της εκλογικής του συντριβής.
Ενδόμυχα, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είχε επενδύσει πολλά στις δυο απρόσμενες κρίσεις που έπληξαν την κυβέρνηση. Δηλαδή, στην ωρολογιακή βόμβα του μεταναστευτικού και της νόσου covid 19, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο και ευτυχώς για τη χώρα δεν του βγήκε κανένα χαρτί.
Αντίθετως, ηκ υβέρνηση του Μητσοτάκη βγήκε ενισχυμένη, χαλώντας τα σχέδιά του για αντάρτικο πάνω στα χαλάσματα ή στα ερείπια, που θα άφηναν πίσω τους οι δυο ασύμμετρες απειλές.
Μέχρι χθες, οι ανίκανοι αυλοκόλακες, που έχει δίπλα του, στοιχημάτιζαν στην ανεπάρκεια της νέας κυβέρνησης και προσωπικά στην ανεπάρκεια του Μητσοτάκη.
Όλοι του έλεγαν ότι υπερείχε επικοινωνιακά και ότι ο Μητσοτάκης δεν ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης, άρα δεν ήταν επικίνδυνος.
Το συγκεκριμένο αφήγημα, όμως, «έσκασε» πολύ γρήγορα ενώ στα κομματικά όργανα άπαντες παραδέχθηκαν ότι είχαν υποτιμήσει τον αντίπαλο και αυτό ήταν μάλλον λάθος.
Η ζημιά, όμως, είχε γίνει. Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και ως σύγχρονος Ιανός παρουσιάστηκε στις συνεντεύξεις με διαφορετικό πρόσωπο, από αυτό που γνωρίζαμε.
Ο σκληρός αρχηγός έγινε ξανά…αρνάκι. Μάλιστα, προ ημερών, έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία με τον ίδιο χαμογελαστό να παίζει με το σκυλάκι του, την κάρμεν.
Ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια να βγάλει προς τα έξω ένα πιο «ανθρώπινο πρόσωπο», όπως κάνουν όλοι οι λαοπλάνοι, όταν θέλουν να εξαπατήσουν τον κόσμο για τις πονηρές προθέσεις τους. Μια τακτική, που γνωρίζει καλά ο κ. Τσίπρας πριν αρπάξει την εξουσία, με σχεδόν αντιθεσμικό τρόπο.
Ο Αλέξης Τσίπρας στην απόγνωσή του φόρεσε το κοστούμι της συναίνεσης. Είπε ότι συμφωνεί με τα μέτρα, που πήρε η κυβέρνηση, δυσκολεύθηκε να κάνει κριτική στις κυβερνητικές οικονομικές πρωτοβουλίες και απλά υπενθύμισε το «μαξιλαράκι» των 36 δισ. ευρώ, λέγοντας στην κυβέρνηση να το αξιοποιήσει εδώ και τώρα.
Εμφανίστηκε ως μετριοπαθής πολιτικός, που δεν συμμερίζεται τις ακραίες φωνές των συντρόφων του και όλων αυτών των μπολσεβίκων, που μετρούν τις ώρες και τις στιγμές για να λογαριαστούν με τους δεξιούς αντιπάλους τους, όπως χαρακτηριστικά διατυμπανίζουν όταν τους δίδεται η ευκαιρία.
Ο Τσίπρας έχει αντιληφθεί ότι ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει τον πολιτικό κύκλο του και το κόμμα του 3% δεν μπορεί να επανέλθει στην εξουσία. Ο κόσμος δεν μπορεί να ξεχάσει τι σήμαινε γι’ αυτόν η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Έτσι, λοιπόν, σχεδίασε τον μετασχηματισμό του κόμματός του σε σοσιαλδημοκρατικό. Αυτό σημαίνει ότι ξεχνάμε τον παλιό διχαστικό και πολωτικό πολιτικό λόγο και είμαστε έτοιμοι να φορέσουμε γραβάτα και να εξευγενιστούμε…
Μια σοφή λαϊκή παροιμία, όμως, λέει ότι «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε, ούτε την κεφαλή του». Έτσι και ο Τσίπρας το νέο …κοστούμι που εγκαινίασε δεν τον χωράει και, κυρίως, δεν εκφράζει το στυλ του.
Αν πίστευε αυτά που λέει τις τελευταίες ημέρες, θα διέγραφε με μια μονοκονδυλιά τους Πολάκηδες και τους Καρτερούς, αλλά τους κράτησε υπό την προστασία του.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει, ότι μετά την περιπέτεια του κορωνοϊού, θα έλθει αντιμέτωπος με τις εσωκομματικές φατρίες, που θέλουν μεγάλο κομμάτι από την εξουσία του. Ο ίδιος προσπαθεί να μπολιάσει το κόμμα του με παλαίμαχους λεγεωνάριους αντίπαλων κομμάτων, μήπως κατορθώσει να χειραγωγήσει τις τάσεις και να επανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης και, παράλληλα, να παρουσιάσει κάτι το νέο… στο πολιτικό σκηνικό.
Το εγχείρημα, όμως, παρουσιάζεται εξαιρετικά δύσκολο.
Για αυτό και τα τελευταία 24ωρα, χρησιμοποιεί ως ύστατη σανίδα σωτηρίας την προσφυγή στην σκανδαλολογία. Επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί μια ιστορία ήσσονος σημασίας σε σχέση με το πολιτικό διακύβευμα των τελευταίων δύο μηνών.
Όλα όμως δείχνουν. πως είναι πλέον πολύ αργά για τον.. πεθαμένο πολιτικά αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ.