Ένα μουμιοποιημένο πτώμα 2.400 ετών είναι τόσο καλά διατηρημένο που οι επιστήμονες μπόρεσαν να πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα.
Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα «σώματα βάλτου» της ιστορίας. Με τον όρο «σώματα βάλτου» οι ειδικοί εννοούν τα πτώματα που βρίσκουν μέσα σε βάλτους και είναι καλά διατηρημένα.
Το καλύτερα διατηρημένο τέτοιο πτώμα είναι ο Άνθρωπος Tollund, που βρέθηκε με μια θηλιά γύρω από το λαιμό του, οδηγώντας τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι υπήρξε θύμα ανθρωποθυσίας.
Στις 6 Μαΐου 1950, τα αδέλφια Viggo και Emil Hojgaard έκοβαν τύρφη στη χερσόνησο της Γιουτλάνδης στη Δανία, όταν βρήκαν ένα πτώμα. Κάλεσαν αμέσως την αστυνομία επειδή νόμιζαν ότι είχαν πέσει πάνω σε ένα πρόσφατο θύμα δολοφονίας. Ένας μαθητής από την Κοπεγχάγη είχε εξαφανιστεί πρόσφατα, και το πτώμα που βρήκαν ήταν ένας άνδρας που δεν μπορούσε να είναι ψηλότερος από 1,80 μ.
Όμως, παρά τα χαρακτηριστικά του που υποδηλώνουν ότι είχε πεθάνει πρόσφατα, τα ρούχα του έδειχναν το αντίθετο. Φορούσε ένα μυτερό καπέλο από δέρμα προβάτου και μαλλί, ενώ είχε και μια θηλιά από πλεγμένο δέρμα ζώου που ήταν ακόμα στο λαιμό του. Το δέρμα, τα μαλλιά και τα νύχια του ήταν μαυρισμένα σε ένα δερματώδες καφέ χρώμα.
Σύντομα διαπιστώθηκε ότι δεν επρόκειτο για ένα πρόσφατο θύμα δολοφονίας, αλλά για ένα πτώμα βάλτου – ένα πτώμα που μουμιοποιείται με φυσικό τρόπο και διατηρείται σε ένα βάλτο τύρφης για έως και χιλιάδες χρόνια.
Το πτώμα έγινε γνωστό ως ο «Άνθρωπος Tollund» από το χωριό κοντά στο οποίο βρέθηκε. Το γεγονός ότι διατηρήθηκε τόσο καλά μετά από δύο χιλιετίες παραμένει συγκλονιστικό μέχρι σήμερα.
Ο άνθρωπος Tollund ήταν σε τόσο καλή κατάσταση όταν ανακαλύφθηκε, ώστε οι επιστήμονες μπόρεσαν να πάρουν τα δακτυλικά του αποτυπώματα. Ακόμη και τα όργανά του βρέθηκαν σε καλή κατάσταση, ενώ μια ανάλυση του στομάχου του έδειξε ότι έφαγε το τελευταίο του γεύμα μεταξύ 12 και 24 ωρών πριν πεθάνει. Με βάση τα συστατικά του, ήταν πιθανότατα κάποιο είδος καουάκερ ή πηχτού χυλού, φτιαγμένο κυρίως από λιναρόσπορο και κριθάρι.