Η μετανάστευση μίας αρχαίας τίγρη «φωτογραφίζει» τη μεγαλύτερη εξαφάνιση της ζωής στη Γη. Η υπερθέρμανση του πλανήτη που προκλήθηκε από ένα τεραστίων διαστάσεων καταστροφικό ηφαιστειακό φαινόμενο στη Σιβηρία προκάλεσε τη μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση ειδών που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.
Το περιστατικό αυτό συνέβη περίπου πριν από 252 εκατομμύρια χρόνια στο τέλος της Πέρμιας Περιόδου και οι ειδικοί εκτιμούν ότι εξαφανίστηκε το 90% των ειδών στον πλανήτη. Η πτώση του γιγάντιου αστεροειδή πριν από 66 εκατομμύρια έτη που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους εκτιμάται ότι εξαφάνισε παράλληλα και το 80% της ζωής στη Γη.
Σε αντίθεση με τον αστεροειδή πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια το γεγονός εξαφάνισης στο τέλος της Πέρμιας Περιόδου εκτυλίχθηκε σε ένα παρατεταμένο χρονικό διάστημα, με τα είδη να χάνονται ένα προς ένα καθώς οι συνθήκες χειροτέρευαν. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Current Biology» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής παλαιοντολόγους του Μουσείου Φυσικών Επιστημών της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ παρουσιάζουν νέα ευρήματα τα οποία φωτίζουν περισσότερο σε αυτή τη δραματική για τη ζωή περίοδο.
Οι ερευνητές εξιστορούν μέσω απολιθωμάτων την ιστορία ενός κορυφαίου θηρευτή εκείνης της εποχής, ενός πρόδρομου θηλαστικού ζώου σε μέγεθος τίγρης με χαυλιόδοντες που έχει λάβει την ονομασία Inostrancevia. Απολιθώματα του είχαν εντοπιστεί στη βορειοδυτική γωνία της Ρωσίας που συνορεύει με την Αρκτική Θάλασσα μέχρι που ανακαλύφθηκαν νέα υπολείμματα σε ένα αγρόκτημα στην κεντρική Νότια Αφρική. Σύμφωνα με τους ερευνητές το ζώο αυτό αποφάσισε να μεταναστεύσει εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και μετά από κάποιες γενιές κατάφερε να καλύψει μια απόσταση τουλάχιστον δώδεκα χιλιάδων χλμ. από το βορρά προς το νότο. Να σημειωθεί ότι εκείνη την χρονική περίοδο στη Γη υπήρχε μόνο η Παγγαία, μια υπερήπειρος που σχηματίστηκε από προυπάρχουσες ηπειρωτικές μονάδες και αργότερα διαλύθηκε δημιουργώντας νέες ηπείρους. Όμως όπως αποδείχτηκε αυτή η τεράστια προσπάθεια που έκανε το ζώο αυτό για να επιβιώσει δεν είχε ευτυχές αποτέλεσμα και τελικά ακολούθησε την πορεία της πλειοψηφίας των ειδών εκείνης της εποχής προς την εξαφάνιση.
Η μαζική εξαφάνιση στην Πέρμια Περίοδο υπολογίζεται ότι συνέβη σε διάστημα ενός εκατομμυρίου ετών περίπου και έθεσε το υπόβαθρο για την κυιραρχία των δεινοσαύρων στην επόμενη γεωλογική περίοδο, την Τριασική.
Η τεράστια ηφαιστειακή δραστηριότητα δημιούργησε ροές λάβας σε μεγάλα τμήματα της σημερινής Ευρασίας και διοχέτευσε διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα για χιλιάδες χρόνια. Αυτό προκάλεσε άνοδο στις παγκόσμιες θερμοκρασίες, εξάντληση του οξυγόνου στις θάλασσες και την ατμόσφαιρα, οξίνιση των ωκεανών και παγκόσμια ερημοποίηση.