Νέα μελέτη δίνει λύση στο μυστήριο των πτήσεων του πτερόσαυρου Quetzalcoatl. Οι πτερόσαυροι ήταν μια οικογένεια ιπτάμενων ερπετών και έκαναν την εμφάνιση της την ίδια περίπου εποχή με την εμφάνιση των δεινοσαύρων πριν από περίπου 230 εκατομμύρια έτη.
Εξαφανίστηκαν μαζί τους πριν από 66 εκατομμύρια έτη μετά την πτώση του γιγάντιου αστεροειδή στη Γη που υπολογίζεται ότι εξαφάνισε το 80% της ζωής στον πλανήτη.
Ανάμεσα στα είδη των δεινοσαύρων ήταν και κάποια που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ως αληθινοί δράκοι παρόμοιοι με αυτούς που βλέπουμε σε σειρές φαντασίας.
Σε περιοχές της αμερικανικής ηπείρου εκεί που βρίσκονται σήμερα τα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό στη πολιτεία του Τέξας έχουν εντοπιστεί απολιθώματα ενός τεράστιου αλλά και εντυπωσιακού σε όψη και ανατομία πτερόσαυρου. Ήταν ένας πτερόσαυρος με άνοιγμα φτερών περίπου 15 μέτρων που οι ειδικοί τον παρομοιάζουν με ένα μαχητικό αεροσκάφος F-16.
Ο πτερόσαυρος ονομάστηκε Quetzalcoatl, μια θεότητα των αρχαίων πολιτισμών της αμερικανικής ηπείρου. Ο Quetzalcoatl ήταν ένας άνθρωπος με μορφή ερπετού που διέθετε φτερά. Ο Quetzalcoatl φαίνεται ότι ήταν ένα από τα τελευταία αν όχι το τελευταίο είδος πτερόσαυρου που έκανε την εμφάνιση του στον πλανήτη αφού τα απολιθώματα που έχουν εντοπιστεί έχουν ηλικία 67 εκατομμυρίων ετών.
Ήταν ένα θερμόαιμο ον που αντί για φτέρωμα στο σώμα του υπήρχαν τρίχες ενώ δεν διέθετε ουρά κάτι που οι ειδικοί εκτιμούν ότι είχε συμβεί εξελικτικά ώστε να μπορεί όταν πετούσε να αλλάζει εύκολα κατεύθυνση.
Όμως, το μέγεθος του και το μεγάλο του βάρος που έφτανε τα 70 κιλά προκαλεί πονοκεφάλους στους επιστήμονες για το πώς κατάφερνε να σηκωθεί από το έδαφος και να πετάξει.
Ο γρίφος δυσκολεύει πολύ τους ειδικούς επειδή εκτός των άλλων οι περιοχές που φαίνεται ότι ζούσε ο Quetzalcoatl δεν διέθετε σημεία με ψηλούς απότομους βράχους που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα είδος εξέδρας απογείωσης.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Society of Vertebrate Paleontology» ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Μπέρκλι στη Καλιφόρνια λύνουν το μυστήριο αυτό. Όπως αναφέρουν o Quetzalcoatl για να απογειωθεί έκανε άλματα ύψους τουλάχιστον τριών μέτρων ακολουθώντας μια μέθοδο απογείωσης παρόμοια με αυτή των ερωδιών. Σύμφωνα με τους ερευνητές αφού κατάφερνε να απογειωθεί ο Quetzalcoatl στη συνέχεια η πτήση του έμοιαζε με αυτή του κόνδορα και του γύπα.
Προηγούμενες έρευνες και προσομοιώσεις έχουν δείξει το πώς πιθανώς προσγειωνόταν ο Quetzalcoatl. Σύμφωνα με αυτές ο τεράστιος πτερόσαυρος έπρεπε να κουνάει για πολύ ώρα με δύναμη τα φτερά του, να ακουμπάει αρχικά στο έδαφος με τα δύο πίσω άκρα του και στη συνέχεια αφού ακουμπήσουν και τα μπροστινά να τρέχει μέχρι να ισορροπήσει.