Το παζλ της γεωατμοσφαιρικής εξέλιξης του πλανήτη Άρη προσπαθεί επί μακρόν να συμπληρώσει η επιστημονική κοινότητα, προκειμένου να διαπιστωθεί πως κατέληξε στον ερημικό και με ακραίες εντελώς αφιλόξενες για τη ζωή συνθήκες κόσμο.
Έχει διαπιστωθεί ότι στο μακρινό παρελθόν ο Κόκκινος Πλανήτη διέθετε στην επιφάνεια του νερό σε υγρή μορφή αλλά και ατμόσφαιρα γεγονός που κάνει τους ειδικούς να εκτιμούν ότι υπήρχαν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη κάποιων μορφών ζωής εκεί έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.
Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν σταλεί αρκετοί ρομποτικοί εξερευνητές στον Άρη που αναζητούν ανάμεσα στα άλλα τα ίχνη αυτών των μορφών ζωής χωρίς επιτυχία μέχρι σήμερα.
Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εξαφανίστηκε το νερό και η ατμόσφαιρα του Άρη καταγράφοντας διάφορα γεγονότα που συνέβησαν στον ίδιο τον πλανήτη καθώς και κοσμικά φαινόμενα που τον επηρέασαν αρνητικά.
Διεθνής ομάδα επιστημόνων με δημοσίευση της στην επιθεώρηση της αμερικανικής ακαδημίας επιστημών «PNAS» ρίχνει στο τραπέζι μια νέα θεωρία θέτοντας το ζήτημα σε μια διαφορετική βάση.
Όπως αναφέρουν ο Άρης ήταν εξ αρχής καταδικασμένος να μην μπορεί να υποστηρίξει τη μόνιμη παρουσία του νερού στην επιφάνεια του και άρα ήταν καταδικασμένος να μην μπορεί να επιβιώσει οτιδήποτε στην επιφάνεια του.
«Η μοίρα του Άρη ήταν προδιαγεγραμμένη από την πρώτη στιγμή. Όπως φαίνεται υπάρχει κάποιο όριο στο μέγεθος που πρέπει να έχει ένας βραχώδης πλανήτης για να μπορεί να συγκρατήσει τις απαραίτητες ποσότητες νερού ώστε να επιτραπεί η παρουσία τεκτονικών πλακών και να αποκτήσει συνθήκες που να τον καθιστούν κατοικήσιμο» αναφέρει ο Κουν Βανγκ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές το μέγεθος του Άρη είναι μικρότερο από αυτό που επιτρέπει την ανάπτυξη βιώσιμων συνθηκών. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι υπάρχει πιθανότατα ένα ιδανικό μέγεθος που επιτρέπει σε ένα πλανήτη να είναι κατοικήσιμος αφού όχι μόνο η απουσία του νερού αλλά και η υπερβολικά μεγάλη του παρουσία αποτελεί αρνητικό παράγοντα.
Με απλά λόγια οι ερευνητές εκτιμούν ότι υπάρχει ένα ιδανικό μέγεθος που επιτρέπει σε ένα πλανήτη να είναι κατοικήσιμος και φιλικός στη ζωή. Όπως υποστηρίζουν τα αποτελέσματα της μελέτης τους ανοίγει νέους δρόμους στην αναζήτηση κατοικήσιμων πλανητών αφού οι επιστήμονες θα ξέρουν σε ποιους πλανήτες θα πρέπει να στοχεύσουν για παρατηρήσεις.
Αν η θεωρία αυτή επιβεβαιωθεί τότε θα ενισχυθούν οι απόψεις ότι η Γη είναι ένας σπάνιος και προνομιακός κόσμος στο Σύμπαν.