Είναι λίγο μετά τις πέντε το πρωί, έχει πολύ κρύο και όμως σ’ ένα σημείο της πόλης υπάρχει ουρά και μάλιστα μεγάλη.
Οι μυρωδιές που δραπετεύουν από το πρώτο ξεφούρνισμα κυριεύουν την ατμόσφαιρα.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Από το 1985 στο σερραϊκόν λίγο πριν την Θηβών στα σύνορα Περιστερίου-Ανθούπολης δύο αδέρφια φτιάχνουν, μπουγάτσες, τυρόπιτες, ζαμπoνοτυρόπιτες και πίτσες. Μέχρι εκεί. Πέντε κωδικοί, νόστιμοι, φρέσκοι που σαγηνεύουν ουρανίσκους.
Το μαγαζί έχει κρατήσει τον ίδιο χαρακτήρα 39 χρόνια τώρα. Μια μικρή βιτρίνα μπροστά, τρεις φούρνοι πίσω και ένας πάγκος που συνέχεια βγάζουν παραγωγή. Στην βιτρίνα συνήθως είναι ο Γιώργος, αυτός που εξυπηρετεί, ο άνθρωπος με τη μεγάλη καρδιά, που έχει έναν καλό λόγο και ένα όμορφο επίθετο για να προσφωνήσει τον κάθε πελάτη.
Ο Σταύρος απλώνει στον μαρμάρινο πάγκο τις ζύμες και φτιάχνει τις ζύμες ακούραστα και με ένα χαμόγελο ικανοποίησης -που τα προϊόντα τους αρέσουν πολύ στον κόσμο-δημιουργεί συνεχώς νέα προϊόντα με την παλιά συνταγή, αυτή που κάνει εδώ και 39 (ίσως και περισσότερα) χρόνια.
Αν θέλετε να δοκιμάσετε μπουγάτσα όπως την έφτιαχναν παλιά δεν έχετε από το να πάρετε το μετρό και να κατεβείτε στην Ανθούπολη, εκεί θα βρείτε το Σερραϊκόν.