Σοφή κρίνεται από την ιατρική κοινότητα η αφαίρεση των λιπωμάτων, των καλοηθών ογκιδίων που τυχαίνει να εμφανίζονται στο σώμα ορισμένων ανθρώπων, καθώς είναι σχεδόν αδύνατος ο διαχωρισμός τους από τα λιπoσαρκώματα, χωρίς την πραγματοποίηση βιοψίας.
«Τα λιπώματα, εμφανίζονται οπουδήποτε στο δέρμα εξαιτίας της υπερβολικής αύξησης των λιποκυττάρων. Είναι καλοήθεις όγκοι που “μιμούνται” τα λιποσαρκώματα (κακοήθη μορφώματα) και το αντίστροφο, αλλά δεν εξαλλάσσονται ποτέ σε καρκίνο. Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν μπουν κάτω από μικροσκόπιο δεν μπορείς να είσαι 100% σίγουρος ποιο από τα δύο είναι», εξηγεί ο γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος - Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών - Ιατρικού Περιστερίου και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής (www.axiarchos.gr).
Πρόκειται για μια συχνή, άγνωστης αιτιολογίας, ιατρική κατάσταση, που σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις η εμφάνισή της οφείλεται σε ένα ελαττωματικό γονίδιο που έχει κληρονομηθεί από κάποιον πρόγονο, οπότε η πάθηση ονομάζεται οικογενής πολλαπλή λιπωμάτωση, η οποία όμως είναι αρκετά σπάνια. Προκαλεί ανάπτυξη περισσοτέρων του ενός λιπωμάτων στο σώμα, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ο ακριβής αριθμός. Η συχνότητα εμφάνισής της είναι 0,002%, με τους άνδρες επηρεάζονται δύο φορές συχνότερα από τις γυναίκες, κατά πλειοψηφία στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους.
Τα λιπώματα είναι κατά τουλάχιστον 99% καλοήθη και πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά και όχι με λιποαναρρόφηση, προκειμένου να μπορεί να διατηρηθεί η δομή τους και να διενεργηθεί ανεμπόδιστα η βιοψία.
Αντίθετα με το λίπωμα, το λιποσάρκωμα είναι ένας σπάνιος καρκίνος των συνδετικών ιστών που ευθύνεται για έως και 18% του συνόλου των σαρκωμάτων μαλακών ιστών. Τείνει να επηρεάζει τους ενήλικες μεταξύ των ηλικιών 40 και 60 ετών. Μπορεί να εμφανιστεί και στα παιδιά, όταν αυτά βρίσκονται στην εφηβεία, ως ένα εξόγκωμα (που μπορεί είναι μαλακό ή σκληρό στην αφή), το οποίο συνήθως είναι ανώδυνο με αργή ανάπτυξη. Μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε σχεδόν μέρος του σώματος, αλλά πάνω από τις μισές περιπτώσεις τα λιπoσαρκώματα παρατηρούνται στο μηρό, ενώ το ένα τρίτο αφορά στην κοιλιακή κοιλότητα.
Τα λιπώματα είναι συνήθως μαλακά και ασυμπτωματικά και μπορεί να εμφανιστούν όπου υπάρχει λιπώδης ιστός. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν βρίσκονται ακριβώς κάτω από το δέρμα (υποδόρια), όπου είναι ορατά, αλλά κρύβονται βαθύτερα μέσα στο σώμα και ενδεχομένως πιέζουν άλλα όργανα οπότε και προκαλούν συμπτώματα. Η ύπαρξη λιπώματος (ή λιποσαρκώματος) επιβεβαιώνεται είτε με κλινική εξέταση, είτε με τη διενέργεια υπερηχογραφήματος.
«Ένα λίπωμα που βρίσκεται στο έντερο μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, ή όταν εντοπίζεται στο ουροποιητικό σύστημα να προκαλέσει αιματουρία. Τα υποδόρια λιπώματα υπάρχει πιθανότητα να γίνουν συμπτωματικά και να προκαλέσουν πόνο ή μούδιασμα, όταν βρίσκονται κοντά σε αρθρώσεις», σημειώνει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος. Και προσθέτει: «Παρότι (τα λιπώματα) είναι ακίνδυνα, η παραπομπή σε χειρουργείο πρέπει να γίνει προς επιβεβαίωση της καλοήθειάς τους, ιδιαίτερα όταν είναι μεγάλα ή αυξάνονται σε μέγεθος. Βέβαια η αφαίρεσή τους μπορεί αν γίνει και επειδή προκαλούν συμπτώματα, ή για αισθητικούς λόγους. Η σύγχρονη χειρουργική με τις νέες μεθόδους που εφαρμόζει, σχεδόν χωρίς τομές αλλά με χρήση της τεχνολογίας Laser και RF, προσφέρει πλήρη ίαση χωρίς σημάδια, ουλές και πόνο. Για την αφαίρεσή τους δεν απαιτείται νοσηλεία, η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία, ανώδυνα χωρίς ράμματα, και συνεπώς το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο».
Το σπουδαιότερο είναι να ενημερώσετε το γιατρό σας για οποιεσδήποτε τυχόν αλλαγές του λιπώματος ή για την παρουσίαση καινούργιων λιπωμάτων, προκειμένου να απαλλαγείτε από μελλοντικές περιπέτειες.