«Σε άλλα νέα», μετά την επίσημη εκδήλωση πρόθεσης από τον κ. Κασσελάκη ( μεταξύ μας το «σύντροφος» δεν πολυκολλάει στην περίπτωση του) να γίνει «Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα», στον ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνει ο κακός χαμός!
Ο λόγος; Το «πακέτο» Κασσελάκη είναι too much για τις εργοστασιακές ρυθμίσεις της Κουμουνδούρου, αποτελεί στοίχημα η διασύνδεση του με τον άρτι αποχωρήσαντα από την ηγεσία «άχαστο ηγέτη» και τους εναπομείναντες δικούς του, η κοινωνία των πολιτών ( της ευρύτερης αριστεράς περιλαμβανομένης) δεν είχε κανένα πρόβλημα να ακούσει όσα ο φέρελπις του «σοσιαλιστικού εφοπλισμού» κατέθεσε, τα «πετσωμένα» ΜΜΕ του Πολάκη τήρησαν θετική, στην πλειονότητα τους στάση, ένα-δυο από αυτά «θα τον πάνε πρίμα τον νεαρό μέχρι να δουν τι ψάρια πιάνει» και – το σημαντικότερο- η συγκυρία είναι εξαιρετικά ευοίωνη γι΄αυτό «το κάτι άλλο» που έχει ανάγκη ο τόπος απέναντι σε Τσακαλωτο-Παππάδες και μια Έφη κολλημένη στον προηγούμενο αιώνα.
Η σχέση Τσίπρα-Κασσελάκη θεωρείται (και είναι) βέβαιη, απομένει να εκτιμηθεί η βαρύτητα της και η επίδραση που θα έχει στο εκλογικό σώμα ( υπό διαμόρφωση έως την τελευταία στιγμή), ου μην και στις τελικές υποψηφιότητες, καθώς ήδη ακούγονται πολλά και διάφορα για την περίπτωση του Νίκου Παππά, την ώρα που διάφορες «τσιπρικές περσόνες» εμφανίζονται να στρέφουν το βλέμμα τους στον εξ Αμερικής «εφοπλιστή», ακούγονται ήδη για ακόλουθοι Νοτοπούλου, Ραλία, ενώ φήμες λένε πως και η διάσημη «Όλγα» της Κουμουνδούρου καλοβλέπει (πολιτικά εννοείται) τον νεανία.
Το βέβαιο είναι πως ότι ξεκίνησε ως μια «πολιτική πλάκα» και πρωτόλεια σχετίστηκε με τον Πολάκη και τις παλαβομάρες του δείχνει ( σε δεύτερη ανάγνωση) να έχει μια δυναμική ισχυρότερη του αναμενομένου, όσο και αν η σκληρή κομματική γραμμή επιχείρησε δια της τηλοψίας (Contra Channel) να κόψει τα φτερά του κ.Κασσελάκη.
Πηγές στον ΣΥΡΙΖΑ με καλή γνώση της ψυχολογίας του χώρου, ειδικά μετά την βαρύτατη διπλή ήττα στις εκλογές στοιχημάτιζαν χθες το βράδυ πως «είναι ολέθριο λάθος να επιχειρήσουμε να απαξιώσουμε τον νεαρό με διάφορες γραφικότητες για τον ίδιο και τον πατέρα του, έτσι του προσφέρουμε όλη την εκλογική μας βάση στο πιάτο».
Για τις παλιές καραβάνες της Κουμουνδούρου η περίπτωση Κασσελάκη χρειάζεται ειδική και σοβαρή πολιτική αντιμετώπιση, η υποψηφιότητα του, έτσι όπως έως σήμερα καταγράφεται, «δεν είναι για πέταμα», αντίθετα ακούγεται εξαιρετικά ευχάριστα σε ένα κόσμο (πολύ κόσμο) του χώρου που έχει ήδη απορρίψει τις υπόλοιπες υποψηφιότητες ως «γραφικές» και ανερμάτιστες και αναζητάει ( ακόμη και στην απόγνωση του για να επανέλθει στην εξουσία) ένα πρόσωπο νέο, κομματικά άφθαρτο, γήινο και «της δουλειάς» για να επενδύσει επάνω του μήπως και δεν χρειάζεται να χιονίσει για να δει άσπρη μέρα.
Ο κ. Κασσελάκης, με τα (λίγα) καλά του και τα (περισσότερα) κακά του (σύμφωνα με την ιστορική αριστερή ανάγνωση για τις στελεχάρες του χώρου), διαθέτει δύο ισχυρότατα υπέρ του στοιχεία που κανείς άλλος στην Κουμουνδούρου δεν διανοείται να τα επικαλεστεί: είναι ένας good looking πετυχημένος νεαρός από τη μήτρα του καπιταλισμού, "προδότης" της τάξης του για να υπηρετήσει την ελληνική φιλελεύθερη αριστερά και (θα) διαθέτει πολύ σύντομα την απαραίτητη κυβερνητική προοπτική για να βρεθεί απέναντι στον Μητσοτάκη και να απαντήσει με ίδιους ( όχι ίσους) όρους στο προφανές δίλημμα «μετά τη ΝΔ και τον Κυριάκο, τί;»
Μια απλή ματιά στον «Στέφανο» από τη μία και στην Έφη (παρέα με Ευκλείδη, Νίκο και Στέφανο) από την άλλη φτάνει για να καταφύγει κανείς, σπρωγμένος από πολιτική απελπισία, στον κάθε Κασσελάκη, μόλις καταλάβει τι ακριβώς είναι και εκφράζουν οι τέσσερις απέναντι του.
Η διαδρομή αυτή έχει ήδη ξεκινήσει και διανύεται από πολλούς, κανείς δεν γνωρίζει που και πως θα σταματήσει, το βαθύ κομματικό κράτος της Κουμουνδούρου είναι ανίκανο να την ελέγξει και να την χειραγωγήσει, μένει να δει κανείς τις «ειδικές» μετακινήσεις στελεχών πρώτης γραμμής για να καταλάβει «τι θέλει ο Τσίπρας», πέρα από το να πάρει την εκδίκηση του από την Αχτσιόγλου και τον Τσακαλώτο ή να υπενθυμίσει στον Παππά πως κατέστη υποψήφιος χωρίς να τον ρωτήσει και να λάβει την απαραίτητη άδεια.
Δεν είναι εύκολα τα πράγματα για την καθεστυκία της Κουμουνδούρου κατάσταση, αυτή τη φορά δεν είναι εύκολο ούτε την ιστορική της διαδρομή να επικαλεστεί, ούτε τους διάφορους κωμικούς αγώνες της για να καλύψει την απόλυτη ένδεια της να δώσει στον χώρο λόγο ύπαρξης και προοπτική κυβέρνησης.
Ο κ. Κασσελάκης είναι ήδη νικήτης, θα το πάρει το μαγαζί, είτε τώρα, είτε σε ένα χρόνο, ίσως είναι καλύτερα για τον ίδιο να καταγραφεί ως ο βασικός αντίπαλος της Έφης και να περιμένει να στραπατσαριστεί πρώτα η φέρελπις εργατολόγος και πουλέν της ελληνικής εκδοχής του αριστερού life style, μόνο η παρουσία του σε δεύτερο γύρο εκλογών με αντίπαλο την σύζυγο Τζανακόπουλου θα τον καταξιώσει ως την μοναδική, στην ουσία, ηγετική πρόταση για την κεντροαριστερά στο σύνολο της.
Υ.Γ. Μην ξεχνάμε την μεγάλη εικόνα που αυτός ή ένας άλλος Κασσελάκης θα κληθούν να υπερασπιστούν σε μια χώρα που παίζει πλέον κορυφαία γεωπολιτικά παιχνίδια στην περιοχή (και έξω από αυτή) και όχι σε μια αδύναμη και αναξιόπιστη βαλκανική επαρχία!