Οι φυλές του ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογή νέου προέδρου

Όσα χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας ήταν στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ – και ειδικά μετά το 2012, όταν κατέστη σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έμπαινε σε τροχιά εξουσίας – η μόνη σίγουρη εσωκομματική πολιτική, αλλά και προσωπική επένδυση, ήταν να ανήκει κανείς στους προεδρικούς. Η προεδρική πλειοψηφία δεν ήταν πάντα μία τάση, ούτε λεγόταν πάντα Ενωτική Κίνηση Μελών.

Ωστόσο, έστω και ως μία ετερόκλητη συμμαχία στελεχών από διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες, που ανήκαν σε διαφορετικές γενιές και σε όλες τις φυλές της Κουμουνδούρου, οι προεδρικοί είχαν ένα σταθερό σημείο αναφοράς: τον Αλέξη Τσίπρα. Αλλά δεν τον έχουν πια. 

Τον Αλέξη Τσίπρα τον στήριζαν σε κάθε περίπτωση και η κόκκινη γραμμή τους ήταν η τελευταία κουβέντα του αρχηγού για όλα τα μείζονα θέματα. Γνώριζαν, δε, πολύ καλά ότι σε όλες τις δύσκολες στιγμές θα μπορούσαν πάντα να επενδύουν στην εύνοια του αρχηγού και στα μελλοντικά αξιώματα που θα μπορούσε να τους αναθέσει, φιλοδωρώντας τους για την απλόχερη και άνευ όρων εσωκομματική στήριξη του. Άλλωστε, όσοι έχουν παρακολουθήσει την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που λεγόταν Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο μόνος αρχηγός ο οποίος για περισσότερα από 10 χρόνια, «κατέβαινε» στις κεντρικές επιτροπές χωρίς κανένα άγχος για το αποτέλεσμα και την έκβαση, ανεξαρτήτως της δυσκολίας των αποφάσεων που έπρεπε να ληφθούν κάθε φορά ήταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. 

«ΙΜΠΕΡΙΟΥΜ» ΤΕΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Το περίφημο «δεν καταλάβατε τί ψηφίσατε» με τη συνακόλουθη επανάληψη της ψηφοφορίας έχει μείνει στην... ιστορία των συνεδριάσεων της Κουμουνδούρου. Βλέπετε, υπήρχαν οι προεδρικοί, που ποτέ δεν είχαν πέσει σε επίπεδο εσωκομματικών συσχετισμών κάτω από 65%. Ήταν, δηλαδή, αυτό που λέμε μία «άνετη πλειοψηφία» για να έχει ο Αλέξης Τσίπρας πάντα και το μαχαίρι και το πεπόνι σε όλα τα θέματα, καταφέρνοντας να συμπεριφέρεται σε ένα αριστερό κόμμα ως εάν να πρόκειται για κόμμα Ι.Χ. Βεβαίως, οι προεδρικοί, δηλαδή οι «τσιπρικοί», είχαν υποτιμήσει πως όταν κανείς αντλεί όλη του την προσωπική πολιτική δύναμη από την αναφορά του σε ένα πρόσωπο, εξαρτάται πλήρως από το πρόσωπο αυτό. Κάπως έτσι, εδώ και ένα περίπου μήνα, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν έρθει τα πάνω κάτω για έναν πολύ απλό λόγο: γιατί δεν υπάρχει πια Αλέξης Τσίπρας. Στην Κουμουνδούρου όλοι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί έχουν ξαναγραφτεί από την αρχή. Οι προεδρικοί, σε επίπεδο στελεχών έχουν διαχυθεί μεταξύ των υποψηφιοτήτων, ενώ κορυφαία στελέχη που φλέρταραν με την ιδέα να θέσουν υποψηφιότητα, έκαναν πίσω για έναν βασικό λόγο: γιατί έβλεπαν ότι η πάλαι ποτέ προεδρική τάση θα μπει σε τροχιά ενδοτασικού εμφυλίου, με αποτέλεσμα ακόμη και δυνατές υποψηφιότητες να μην ήταν καν σίγουρο ότι θα περάσουν στο δεύτερο γύρο – κάπως έτσι δε διέβη το Ρουβίκωνα η Ρένα Δούρου και κάπως έτσι αποφάσισε σχεδόν τελευταία στιγμή να μην κάνει το μεγάλο βήμα και ο Παύλος Πολάκης. Βλέπετε, οι εσωκομματικές εκλογές, ειδικά όταν μιλάμε για μία πανελλαδική διαδικασία από τη βάση, είναι κατά τι πιο δύσκολο πράγμα από το να κάνει κανείς τσαμπουκάδες μέσω facebook… 

Τα πάνω-κάτω

Όπως και να ‘χει, οι φυλές της Κουμουνδούρου αναδιατάσσονται, οι συσχετισμοί γράφονται από την αρχή και όσο κι αν μιλάμε για μία μάχη που έχει φαβορί αλλά και προβλέψιμες υποψηφιότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε ύδατα αχαρτογράφητα και ενόψει της 16 Σεπτεμβρίου, αλλά και σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα: με άλλα λόγια, όποιος κι αν είναι ο νικητής της αναμέτρησης, σίγουροι συσχετισμοί και συγκροτημένη προεδρική τάση δεν θα υπάρχει. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από τον τρόπο που τοποθετούνται όλα τα στελέχη, καθώς κάθε μέρα που περνάει έρχονται τα πάνω κάτω: φιλίες ετών τινάζονται στον αέρα, σταθερές εσωκομματικές συμμαχίες πάνε περίπατο, ενώ οι ιδεολογικές και πολιτικές κυβιστήσεις –για να μην πούμε... αεροπλανικά- διαδέχονται η μία την άλλη. 

Η ΠΑΛΙΑ ΦΡΟΥΡΑ

Σημειωτέον ότι οι εκπλήξεις δεν αφορούν τους πρώην ΠΑΣΟΚους ή αυτούς που μετρούν μερικά μόλις χρόνια κομματικής ένταξης στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τους πάντες: ακόμη και τα στελέχη της λεγόμενης «ιστορικής ηγεσίας», πολλοί εκ των οποίων έχουν εκπλήξει ακόμη και όσους θεωρούσαν ότι, έπειτα από δεκαετίες κομματικής συμπόρευσης, μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν το σκεπτικό τους. 

ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΗΣ

Η αποτυχία του να εκλεγεί όχι μόνο λόγω συρρίκνωσης των εδρών στην Α’ Αθηνών, αλλά και επειδή τον υπερκέρασε σε σταυρούς η Τζένη Αρσένη, αποτέλεσε ένα προσωπικό σοκ για τον πρώην υπουργό Παιδείας. Ο ίδιος, βεβαίως, δεν εξέπληξε κανέναν, όταν αποφάσισε να ταχθεί στο πλευρό του Ευκλείδη Τσακαλώτου, καθώς αν και δεν ανήκε στους «53» αλλά στην «Ομπρέλα» (δηλαδή στα στελέχη της ιστορικής ηγεσίας που «κόλλησαν» στους 53» και συγκρότησαν την πλατιά εσωκομματική αντιπολίτευση...) έπαιρνε πάντα σκληρές εσωκομματικές θέσεις. Ήταν, άλλωστε, ο μόνος από τους κορυφαίους που είχε «τολμήσει» να διαφοροποιηθεί ακόμη και στη Βουλή, κατά την ψηφοφορία για την κύρωση της επένδυσης στο Ελληνικό...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ

Ο Γιώργος Σταθάκης κρατούσε μία απόσταση ασφαλείας από τις «τάσεις». Ως εκ τούτου, η παρουσία του στο «Impact Hub» στου Ψυρρή, στο πλευρό του Ευκλείδη Τσακαλώτου αποτέλεσε διπλή έκπληξη: πρώτον, επειδή «εκτέθηκε» δημοσίως σε μία περίσταση με σαφή τασικά και εσωκομματικά χαρακτηριστικά και δεύτερον επειδή επέλεξε να στηρίξει τον υποψήφιο με τα πλέον «ριζοσπαστικά» αριστερά χαρακτηριστικά –αν υποτεθεί ότι για τον υπουργό Οικονομικών του τρίτου Μνημονίου μπορεί να γραφτεί κάτι τέτοιο...

Πάντως, αρκετοί κατηγορούν τον πρώην υπουργό ότι έκανε την επιλογή του με προσωπικά κριτήρια, αφού οι «53» ήταν οι μόνοι που ως το τέλος ζητούσαν «έξωση» του Παύλου Πολάκη –ο οποίος, ως γνωστόν, στέρησε στον Σταθάκη για δεύτερη τετραετία μία έδρα στα Χανιά και στη Βουλή...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ

Αν και ανήκε στην «Ομπρέλα» και πολλοί πίστευαν ότι θα ακολουθούσε τη διαδρομή «Ευκλείδης στον πρώτο γύρο, Έφη στον δεύτερο», ο ίδιος δήλωσε προχθές ότι «κλίνει προς την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου», καίτοι επιφυλάχθηκε να «αξιολογήσει απόψεις και συμπεριφορές» πριν εκφράσει την τελική του προτίμηση. Ο ίδιος επιμένει δημοσίως και ιδιωτικώς ότι δεν έχει καμία σκοπιμότητα και πως θα κλείσει την κοινοβουλευτική και κομματική του διαδρομή τον ερχόμενο Ιούνιο, όταν ολοκληρωθεί η θητεία του στην Ευρωβουλή. Πάντως, το να μην αλλάξει πολιτική οικογένεια ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί για τον ίδιο «κόκκινη γραμμή» -κάτι που αυτονοήτως τον φέρνει «σκληρά» απέναντι στον Νίκο Παππά. Όχι μόνο επειδή η προσέγγιση ευρω-Αριστεράς-Ευρωσοσιαλιστών φέρει τη δική του υπογραφή, αλλά και διότι, όπως προειδοποιεί τους συνομιλητές του, «όποιος νομίζει ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ζητήσει να μπει στους Σοσιαλιστές, θα τού στρώσουν κόκκινο χαλί, δεν έχει ιδέα τί συμβαίνει στην Ευρώπη»...

ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ

Ο Νίκος Βούτσης με τον Νίκο Φίλη συμπορεύονταν για δεκαετίες και θεωρούνταν οι «Διόσκουροι» της Ανανεωτικής Αριστεράς, από την εποχή των νιάτων τους, όταν ο πρώτος έδωσε στον δεύτερο το «δαχτυλίδι» για την ηγεσία του «Ρήγα» -της νεολαίας του ΚΚΕ εσωτερικού. Ωστόσο, αυτή τη φορά, οι υποψηφιότητες τους... χώρισαν. Ο Βούτσης έχει ήδη εκφράσει την προτίμησή του στην υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου, πυροδοτώντας ακόμη και πικρόχολα σχόλια πως «πιάνει πόρτα για τον χειμώνα». Πάντως, ο ίδιος εμφανίζεται να πιστεύει ότι μόνο η Έφη Αχτσιόγλου μπορεί να δώσει ξανά προοπτική εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν εκτιμά την υποψηφιότητα Τσακαλώτου...

ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗΣ

Ο Γιάννης Μαντζουράνης είχε σταθερό εσωκομματικό σύμμαχο για χρόνια τον Νίκο Παππά, ενώ όλοι θεωρούσαν ότι οι δυο τους κατέβαιναν «αγκαζέ» στον Νότιο Τομέα της Β’ Αθηνών –άλλωστε, η στενή φιλική και προσωπική τους σχέση προέκυπτε και από τη συνεργασία τους για το Ειδικό Δικαστήριο, αφού ο Μαντζουράνης ήταν ο δικηγόρος του Νίκου Παππά και είχε αναλάβει το βάρος της υπεράσπισής του έναντι των καταγγελιών Καλογρίτσα. Παρά ταύτα, ο γνωστός ποινικολόγος δήλωσε δημόσια την στήριξή του στην Έφη Αχτσιόγλου, κάνοντας την έκπληξη. Πάντως, όσοι τού έχουν μιλήσει μετά τις διπλές εκλογές και την πράγματι απρόβλεπτα αδύναμη υποψηφιότητά του στο Νότιο Τομέα, συνομολογούν ότι ο ίδιος είναι «θηρίο ανήμερο» και θεωρεί πως κάθε άλλο παρά τον βοήθησε ο Παππάς – ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είχε βγει μακράν πρώτος σε σταυρούς στην ίδια περιφέρεια...

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Ο Κώστας Ζαχαριάδης είχε κάνει την επιλογή να συμπορεύεται στην Ενωτική Κίνηση Μελών με τον Παύλο Πολάκη, τον Νίκο Παππά, τον Χρήστο Σπίρτζη και τη Ρένα Δούρου, έχοντας εν τοις πράγμασι απέναντί του τη μερίδα στελεχών που επηρέαζαν πολύ τον Αλέξη Τσίπρα –δηλαδή την «ομάδα Τζανακόπουλου». Με δεδομένο το άφθαρτο προφίλ του, αρκετοί διερωτώντο «τί δουλειά έχει μαζί με τους καμμένους του ΣΥΡΙΖΑ». Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο ίδιος μάλλον πήρε στα σοβαρά αυτή την απορία που τού εξέφραζαν και στενοί (πολιτικοί) φίλοι του και είπε να το στρίψει αλλιώς: στηρίζει την Έφη Αχτσιόγλου όχι μόνο γιατί είναι το φαβορί, αλλά και διότι θέλει να ρίξει γέφυρες στην φουρνιά των νέων στελεχών που εκτός απροόπτου θα έχουν το τιμόνι της Κουμουνδούρου στην «Μετά Τσίπρα» εποχή: στην ίδια την Αχτσιόγλου, στον Αλέξη Χαρίτση, στον Δημήτρη Τζανακόπουλο και, φυσικά, στον Νάσο Ηλιόπουλο… 

ΡΕΝΑ ΔΟΥΡΟΥ-ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ

Αρκετοί στην Κουμουνδούρου ακόμη δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς η Ρένα Δούρου και ο Παύλος Πολάκης αποφάσισαν, με τους δισταγμούς τους ως την τελευταία στιγμή, να αφήσουν «χώρο» στον Νίκο Παππά και να μη διεκδικήσουν μία ισχυρή καταγραφή –ειδικά ο Πολάκης που ακούει με ευχαρίστηση πολλούς συνομιλητές του να τού λένε πόσο καλά θα πήγαινε αν αποφάσιζε να κάνει ένα «κόμμα Πολάκη». Σε ό,τι αφορά, βεβαίως, τη Δούρου, η δικαστική εκκρεμότητα για την τραγωδία στο Μάτι εξ αντικειμένου στένευε τα περιθώριά της. Για τον Παύλο Πολάκη, όσοι τον ξέρουν καλά και τον έχουν ακούσει να μιλάει «κανονικά» (γιατί, ως γνωστόν, μιλάει κρητικά μόνο όταν το «παίζει»...), επιμένουν ότι ο αψύς Σφακιανός δεν είναι τόσο... αψύς και πηγαίος ώστε να μην φοβάται ένα μονοψήφιο ποσοστό. Δηλαδή, ένα ποσοστό που θα έλυνε τα χέρια στον επόμενο πρόεδρο να τον διαγράψει με το πρώτο «στραβοπάτημα»...

ΝΑΣΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Ουδείς έπεσε από τα σύννεφα με την απόφαση του Νάσου Ηλιόπουλου να στηρίξει την Έφη Αχτσιόγλου. Η τετράδα Αχτσιόγλου-Τζανακόπουλος-Χαρίτσης-Ηλιόπουλος αποτελούν την πλέον σταθερή συμμαχία στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου με «δεμένες» σχέσεις που έχουν δοκιμαστεί στον χρόνο. Ο Ηλιόπουλος άλλωστε, αμέσως μόλις η Αχτσιόγλου ανέλαβε το υπουργείο Εργασίας, μετακόμισε σε θέση υφυπουργού δίπλα της. Εκεί παραμένει και τώρα, αφού έχει αναλάβει «στρατηγός» της υποψηφιότητάς της. 

ΑΛΕΞΗΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ

Ο λεγόμενος «Σημίτης του ΣΥΡΙΖΑ» ήταν σε ανοιχτή γραμμή με την Αχτσιόγλου από την πρώτη στιγμή και είχαν συναποφασίσει ότι ή θα κατέβαινε ο ένας ή η άλλη για την προεδρία. Εν τέλει, ο Χαρίτσης έκανε ένα βήμα πίσω, αφενός γιατί θεωρεί ότι η Έφη Αχτσιόγλου «δικαιούται» να έχει προβάδισμα, αφετέρου γιατί είναι εξαιρετικά απρόθυμος να μπλέξει με τις «τασικές» διαμάχες που αναμφίβολα θα ξεσπάσουν στην Κουμουνδούρου την «επόμενη μέρα». Όπως και να έχει, αν ως τώρα ήταν μία φορά βασικός παίκτης στην Κουμουνδούρου, εφόσον κερδίσει η Έφη Αχτσιόγλου στην κούρσα διαδοχής Τσίπρα, θα είναι... δέκα φορές βασικός.

Με πληροφορίες από το «Καρφί» 

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις