Οι Scorpions και ο Alice Cooper απέδειξαν χθες ότι το ροκ δεν έχει πεθάνει και πως ξανά προς τη δόξα τραβά.
Η εικόνα με τους αειθαλείς 60αρηδες με τις οικογένειες τους στις κερκίδες και τους 20αρηδες στην αρένα από νωρίς το απόγευμα και στην αφόρητη ζέστη ήταν η απόδειξη ότι η ροκ ενώνει ολόκληρες γενεές. Και πως το μικρόβιο της μεταδίδεται από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους χωρίς να χρειάζονται τσαμπουκάδες, μαγκιές και βρισιές. Και χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ, οι περίπου 30.000 θεατές έζησαν κυριολεκτικά μαγικές στιγμές. Από την ανατριχίλα που προκάλεσε στο πλήθος η αλλαγή στους στίχους του Wind of Change υπό το φως της συνεχιζόμενης ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία μέχρι την ελληνική σημαία που αρχικά κυμάτιζε στη γιγαντοοθόνη και στη συνέχεια τύλιξε τα κορμιά των Σκορπιών- δείγμα της ξεχωριστής αγάπης που τρέφουν προς το ελληνικό κοινό που τους αγαπάει και το δείχνει έμπρακτα σε κάθε ευκαιρία.
Ήταν αν μη τι άλλο μια αυθεντική ροκ εμπειρία, με οδηγούς εκείνους που έχουν γράψει πολλές και σημαντικές σελίδες στην ιστορία της. Η συναυλία ξεκίνησε στις 19:30 και ενώ ο ήλιος ακόμη βρισκόταν ψηλά στον Αττικό ουρανό, με τον Alice Cooper βγαίνει στη σκηνή καταχειροκροτούμενος. Ως άλλος ροκ μάγος, φορώντας μαύρο δερμάτινο παντελόνι, κόκκινο βελουτέ φράκο σακάκι, μαύρο ψηλό καπέλο και κρατώντας ένα μαστίγιο στο χέρι, ερμήνευσε τις πιο γνωστές επιτυχίες της πολύχρονης καριέρας του, δίνοντας τον ρυθμό στον κόσμο που τον αποθέωνε.
Ευρισκόμενος σε εξαιρετική σωματική, αλλά και φωνητική φόρμα, ξεσήκωσε τα πλήθη, ερμηνεύοντας το πασίγνωστο «Poison».
Μετά από ένα μισάωρο διάλειμμα, λίγο πριν τις 10 το βράδυ, ανέβηκαν στη σκηνή οι Scorpions με φόντο μια τεράστια ελληνική σημαία και τον Κλάους Μάινε να λέει σε άπταιστα ελληνικά «καλησπέρα Αθήνα» και να ρωτά τον κόσμο «τι κάνετε;». Για περίπου δυο ώρες οι θρυλικοί Scorpions έδωσαν για ακόμη μια φορά τον καλύτερο τους εαυτό και δεν χάλασαν χατίρι ερμηνεύοντας τις περισσότερες από τις μεγάλες τους επιτυχίες. Ήταν το 27ο κατά σειρά που έχουν δώσει σε ελληνικό έδαφος, αποδεικνύοντας, για πολλοστή φορά, πως υπάρχει ένας ισχυρός, ακλόνητος δεσμός ανάμεσα σε εκείνους και το ελληνικό κοινό.
Και πώς κάθε φορά θα φεύγουν με την υπόσχεση πως σύντομα θα επιστρέψουν. Κάποια εποχή ένας πιστός τους οπαδός είχε πει πως οι Έλληνες αγαπάνε τους Scorpions, γιατί τους θυμίζουν ένα κομμάτι της δικής τους ‘’τρέλας’’, ένα κομμάτι του εαυτού τους που λαχταράει να ακούσει ένα κομμάτι τους και να εκτοξευτεί, ξεχνώντας υποχρεώσεις και τρεξίματα. Γιατί στο πρόσωπό τους είδαν το σύμβολο εκείνου του ασυμβίβαστου και παράλληλα ρομαντικού ροκά, ο οποίος παραμένει αειθαλής μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Επειδή είδαν μία ειλικρίνεια στη μουσική, η οποία ασυνείδητα τους θυμίζει το δικό τους φιλότιμο.