Οι άνθρωποι που νιώθουν ένα συναισθηματικό κενό αλλά το κρύβουν καλά, εμφανίζουν οκτώ συμπεριφορές

Δεν είναι πάντα φανερό πότε οι άνθρωποι νιώθουν συναισθηματικά κενοί. Όμως, πολλοί από τους ανθρώπους που αισθάνονται έτσι, έχουν μάθει να το κρύβουν καλά.

Οι άνθρωποι που νιώθουν ένα συναισθηματικό κενό αλλά το κρύβουν καλά, συνήθως εμφανίζουν οκτώ χαρακτηριστικές συμπεριφορές:

• Υποκρίνονται επιμελώς
• Φαίνονται απόμακροι ακόμη και σε μία παρέα
• Είναι πολύ επικριτικοί με τον εαυτό τους
• Εξαντλούν τον εαυτό τους
• Αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον ύπνο
• Αποφεύγουν τις ουσιαστικές συζητήσεις
• Νιώθουν εξουθενωμένοι
• Αλλάζουν επιδέξια θέμα

Πώς εκδηλώνονται στη συμπεριφορά των ανθρώπων τα σημάδια που μαρτυρούν συναισθηματικό κενό

Υποκρίνονται επιμελώς

Πρόκειται για ένα σημάδι που μπορεί  εύκολα να μας διαφύγει. Το καμουφλάρισμα του συναισθηματικού τους κόσμου, είναι η άμυνά τους. Φοβούνται ότι θα πληγωθούν περισσότερο και προσπαθούν να προστατευθούν.

Άνθρωποι που μέσα τους νιώθουν συναισθηματικό κενό, προσπαθούν να το κρύψουν πίσω από φωτεινά χαμόγελα, δυνατά γέλια, ενδιαφέρουσες συζητήσεις.

Ωστόσο, μέσα τους φωνάζουν για βοήθεια και θέλουν πολύ κάποιος να δει κάτω απ’ την επιφάνεια.
Αν κάποιος δείχνει να έχει μονίμως καλή διάθεση, αν δεν παραπονιέται ποτέ, μπορεί να χρειάζεται περισσότερη κατανόηση και υποστήριξη απ’ όσο αφήνει να φανεί.

Φαίνονται απόμακροι ακόμη και σε μία παρέα

Παρά τις πειστικές προσπάθειές τους να κρύψουν το συναισθηματικό τους κενό, οι άνθρωποι που αισθάνονται έτσι, μοιάζουν κάπως απόμακροι, αφηρημένοι, αποκομμένοι απ’ το περιβάλλον τους.

Μπορεί περιστασιακά να δίνουν την αίσθηση ότι νοητικά είναι κάπου αλλού.

Ακόμη και αν είναι με παρέα, αισθάνονται μοναξιά και αυτή η απόσταση που διατηρούν είναι, στην πραγματικότητα, μία κραυγή βοήθειας.

Αν παρατηρείτε συχνά την τάση αυτή σε κάποιον, ενδέχεται να μαρτυρά το αίσθημα του συναισθηματικού κενού.

Είναι πολύ επικριτικοί με τον εαυτό τους

Τα άτομα που βιώνουν ένα συναισθηματικό κενό, συνήθως είναι ιδιαίτερα σκληρά με τον εαυτό τους. Έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις απ’ αυτόν, δεν τον συγχωρούν εύκολα, κάτι που φαίνεται και στον λόγο τους, ο οποίος είναι γεμάτος από κατηγορίες για τον εαυτό τους και αυτοκριτική.

Σύμφωνα με ένα έρευνα που διεξήγαγε το πανεπιστήμιο του Τέξας, οι άνθρωποι που μιλούν αρνητικά για τον εαυτό τους, είναι πιο επιρρεπή στην κατάθλιψη.

Αν παρατηρήσετε ότι κάποιος μιλά μονίμως αρνητικά για τον εαυτό του, αν τον κατακρίνει ακόμη και για τα πιο μικρά λάθη, μπορεί να αισθάνεται συναισθηματικά κενός.

Εκτός από το ότι είναι πολύ αυστηροί με τον εαυτό τους, δεν μπορούν ούτε να τον συγχωρήσουν.

Εξαντλούν τον εαυτό τους

Η αφοσίωση στην εργασία μπορεί να είναι ένα σημάδι που μαρτυρά ότι κάποιος προσπαθεί να βρει διέξοδο απ’ το συναισθηματικό του κενό.

Βλέπουν τη δουλειά τους ως καταφύγιο, έναν τρόπο περισπασμού από τα δυσφορικά τους συναισθήματα και το αίσθημα κενού. Επιφανειακά, μπορεί να δείχνουν ευσυνείδητοί ή παθιασμένοι με τη δουλειά τους. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για έναν μηχανισμό άμυνας.

Μπορεί κάποιος που παλεύει με το κενό που έχει μέσα του, να δουλεύει διαρκώς, να βάζει πάνω απ’ όλα τη δουλειά. Αυτός είναι ο τρόπος του άλλωστε, να ξεφύγει από τα άσχημα συναισθήματα που νιώθει. Αυτοί οι άνθρωποι, πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται με προσοχή και κατανόηση.

Η εικόνα που διατηρούν δεν έχει καμία σχέση με το τι πραγματικά αισθάνονται.

Αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον ύπνο

Ο ύπνος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μ’ αυτόν, είναι ένα κοινό σημάδι του συναισθηματικού μας κόσμου. Οι άνθρωποι που νιώθουν άδειοι, μπορεί να υποφέρουν από αϋπνίες ή αντίθετα, να κοιμούνται πολλές ώρες.

Και οι δύο διαταραχές του ύπνου, συνιστούν προσπάθειες διαφυγής.

Στην περίπτωση της αϋπνίας, αυτή προκαλείται από τη δυσφορία που τους προκαλεί το αίσθημα της μοναξιάς, το οποίο επιδεινώνεται τη νύχτα. Μπορεί να θέλουν πολύ να κοιμηθούν, αλλά δεν μπορούν.

Από την άλλη, αν ένας άνθρωπος κοιμάται πολλές ώρες, χρησιμοποιεί τον ύπνο ως τρόπο διαφυγής από τη δυσάρεστη πραγματικότητα.

Αποφεύγουν τις ουσιαστικές συζητήσεις

Όσοι νιώθουν ψυχικά άδειοι, μπορεί να αποφεύγουν δεξιοτεχνικά τις σοβαρές συζητήσεις. Έχουν μάθει ν’ ανακατευθύνουν τη συζήτηση μέσα από το χιούμορ, ή με έξυπνους περισπασμούς.

Σε κάθε περίπτωση, αποφεύγουν οποιαδήποτε προσωπικής ή συναισθηματικής φύσης ερώτηση.

Προστατεύουν τον εύθραυστο συναισθηματικό τους κόσμο, αφού φοβούνται πως, η βαθιά σύνδεση με τους άλλους θα τους αφήσει έκθετους.

Θεωρούν ότι οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να τους καταλάβουν, ή ότι θα τους εγκαταλείψουν.

Η αποφυγή ουσιαστικών συζητήσεων, δεν γίνεται επειδή δεν θέλουν τη συναισθηματική σύνδεση-το αντίθετο.  Ο φόβος της απόρριψης ή της εγκατάλειψης ωστόσο, τους κάνει να διστάζουν.

Νιώθουν εξουθενωμένοι

Το συναισθηματικό κενό εξουθενώνει την ψυχή. Οι άνθρωποι που το βιώνουν είναι διαρκώς κουρασμένοι, εξαντλημένοι, ακόμη και αν δεν έχουν καταπονηθεί σωματικά.

Η υπερβολική προσπάθεια που καταβάλλουν για να το κρύψουν είναι που τους ρουφά τόση ψυχική και συναισθηματική ενέργεια.

Μπορεί οι άνθρωποι αυτοί να παραπονιούνται διαρκώς ότι είναι κουρασμένοι, ή να έχουν εγκαταλείψει τις αγαπημένες τους δραστηριότητες.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη από στήριξη και κατανόηση.

Οι γύρω τους πρέπει να τους θυμίζουν ότι δεν είναι μόνοι τους, να γίνονται πηγή θαλπωρής και συναισθηματικής ασφάλειας.

Αλλάζουν επιδέξια θέμα

Άνθρωποι που νιώθουν συναισθηματικά άδειοι, αποφεύγουν τις συζητήσεις γύρω από τα συναισθήματα με μεγάλη επιδεξιότητα.

Έχουν μάθει καλά τη στρατηγική των περισπασμών και ξέρουν πότε ν’ αλλάζουν θέμα.

Μπορεί να πουν ένα αστείο, να «γυρίσουν» την κουβέντα σ’ εσάς, γενικά, οτιδήποτε θα στρέψει την προσοχή κάπου αλλού.

Αυτή είναι η άμυνά τους και ο τρόπος να κρύψουν το συναισθηματικό τους κενό.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις