Η «Πουτινοποίηση» της Τουρκίας

Νεντίμ Γκιουρσέλ: Η Τουρκία «Πουτινοποιείται»

Ο γνωστός Τούρκος συγγραφέας καταγγέλλει τον αυταρχισμό του Ταγιπ Ερντογάν, τονίζει οτι ακολουθει τις πρακτικες Πούτιν και αποκαλύπτει τη δράση της ΜΙΤ στα Βαλκάνια και ειδικά στο Κόσοβο.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Πολυγραφότατος Τούρκος συγγραφέας που από χρόνια τώρα κατοικεί στο Παρίσι, ο Νεντίμ Γκιουρσέλ, 68 ετών, το 1986 τιμήθηκε και με το βραβείο «Ιπεκτσί», το οποίο είχε καθιερωθεί, μετά τη δολοφονία του ειρηνιστή Τούρκου δημοσιογράφου το 1979 από τους «γκρίζους λύκους».

Επίσης ο Τούρκος συγγραφέας έχει και αρκετές «καταδίκες» στο ενεργητικό του από την τουρκική δικαιοσύνη, για πολιτικούς λόγους, με τελευταία αυτήν του 2009, όταν με αφορμή το βιβλίο του «Οι κόρες του Αλλάχ» ο Τούρκος συγγραφέας κατηγορήθηκε για «προσβολή της θρησκείας», γεγονός που μπορεί να οδηγήσει και σε δέκα χρόνια φυλακή.

Ας σημειωθεί ότι επτά βιβλία του ΝεντίμΓκιουρσέλ έχουν εκδοθεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Εξάντας, Καστανιώτης και Ελληνικά Γράμματα.

Μιλώντας στις 20 Αυγούστου στο γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο διεθνούς εμβέλειας «France 24», ο ΝεντίμΓκιουρσέλ, τόνισε με έμφαση ότι η Τουρκία «πουτινοποιείται», απομακρύνεται σταθερά από την Ευρώπη και τη Δύση και όσο ο Ταγιπ Ερντογάν παραμένει στην εξουσία, οι πιθανότητες επιστροφής της Τουρκίας στην οδό της δημοκρατίας, θα γίνονται όλο και πιο σπάνιες.

«Από τη μια πλευρά την αμιγώς πολιτική, ο Ερντογάν έχει μόνον αυταρχικούς φίλους, αυτούς ακούει και με τις αρχές τους συμφωνεί. Γι’ αυτόκαι τις εφαρμόζει. Στο θρησκευτικό επίπεδο, η φιλία του με το Ιράν από μόνη της λέει πολλά.

Εξ’ου και ο εξισλαμισμός της χώρας,που απο τη φύση του είναι αντιδημοκρατικός.

Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να αναρωτηθούν, με ποιους ανθρώπους η Τουρκία θα μπορέσει να γίνει δημοκρατική, όταν όλοι σχεδόν οι δημοκράτες είναι φυλακισμένοι και όσοι κυκλοφορούν ακόμα ελεύθερα τελούν υπό επιτήρηση.

Από την άλλη πλευρά, εκτός Τουρκίας η ΜΙΤ οργιάζει. Κινείται άνετα σε περιοχές όπως το Κόσσοβο, συλλαμβάνει ανθρώπους που κατηγορεί ότι είναι «γκιουλενιστές» και τελικά δημιουργεί αντιδημοκρατικά δίκτυα που ενισχύουν το αυταρχικό καθεστώς…».

Περιττόν να τονισθεί ότι,το καθεστώς παίζει και με τους προσφυγες,που τους χρησιμοποιεί ως απειλή κατα της Δύσης.Απέσπασε ετσι 6δις ευρω,τα οποία και χρησιμοποιουνται για ενίσχυση του εσωτερικού αυταρχισμού.

Το ίδιο «όπλο» η Τουρκία θα χρησιμοποιεί ως απειλή και κατά της Ελλάδας, που είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα εισόδου. Στο πλαίσιο αυτό, τόσο ο Ν. Γκιουρσέλ όσο όμως και Γάλλοι αναλυτές της γεωπολιτικής πραγματικότητας, προβληματίζονται για την τουρκική στάση, στο μέτρο που συσφίγγονται οι σχέσεις της χώρας μας με τις ΗΠΑ, με το Ισραήλ και με την Αίγυπτο.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, την οποίαν δεν απορρίπτει και ο Νεντίμ Γκιουρσέλ, η Τουρκία αργά μεν αλλά σταθερά, μέσω της «πουτινοποίησής» της ακολουθεί τον αποκαλούμενο «ευρασιατικό δρόμο» που δεν είναι άλλος παρά μια επιστροφή στην οθωμανική ρίζα.

Επιστροφή βέβαια κάθε άλλο παρά εύκολη, καθ΄όσον ο χώρος της Μέσης Ανατολής είναι ήδη επικίνδυνη κινούμενη αμμος.

Με λαούς που σε μεγάλο βαθμό είναι εθισμένοι στη βία, στη δημαγωγία, στην θρησκοληψία και στις συνωμοτικές ερμηνείες της πραγματικότητας.

Υπό παρόμοιες συνθήκες, η επιχειρούμενη από τον Ερντογάν αποδυτικοποίηση της Τουρκίας, ίσως να είναι μια παγίδα, που ο ίδιος δημιούργησε, για να πέσει μέσα τελικά χωρίς να το καταλάβει.