Η εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν στην Ουκρανία αλλάζει τις ισορροπίες παγκοσμίως. Φέρνει πιο έντονα από ποτέ στο προσκήνιο, την ανάγκη θωράκισης των χωρών από... ασύμμετρες απειλές, όπως είναι αυτές που βιώνουμε στην αγορά ενέργειας, στα τρόφιμα και στα εμπορεύματα.
Όταν υπάρχουν έκτακτες καταστάσεις, επιβάλλονται έκτακτες αποφάσεις, οι οποίες πολλές φορές μπορεί να είναι και ανορθόδοξες. Σε κάθε περίπτωση όμως, αποτελούν την αρχή για να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο ορθόδοξης στοχοθεσίας για το μέλλον. Αυτό επιβάλλεται και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση έχει ιεραρχήσει σωστά τις προτεραιότητες για να υπάρξει σταδιακή απεξάρτηση από το υψηλό δημόσιο χρέος, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια, έχει γυρίσει ο κόσμος... ανάποδα. Και επειδή συμβαίνει αυτό, πολλοί στόχοι θα επιτευχθούν αργότερα.
Στην Ελλάδα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι με δημοσιουπαλληλίκια και... καραγκιοζιλίκια με επαναστατικό περιτύλιγμα, δεν γίνεται δουλειά. Δεν μπορούμε να πάμε παραπέρα.
Με παρασιτισμό και φαυλοκρατία δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κρίσεις και κυρίως δεν μπορούμε να έχουμε μεγάλη ορατότητα μπροστά μας, για να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη πρόκληση του πλήρους ελέγχου του δημοσίου χρέους.
Αν χρωστάς και ταυτόχρονα δεν έχεις βάλει μυαλό γιατί έχεις στο νου σου χρεοκοπημένα οικονομικά μοντέλα με δανεικά, θα τρως τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη.
Η αξία μιας χώρας σήμερα "τιμολογείται" με βάση την ικανότητα της να παράγει. Και πρέπει να παράγει 365 μέρες τον χρόνο. Από πατάτα, μέχρι... ρομπότ.
Από τη δεκαετία του ΄80, όταν άρχισε να... θάβεται το οικονομικό θαύμα που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, εγκλωβιστήκαμε στον φαύλο κύκλο των διορισμών, του εύκολου και άοκνου μισθού ή της επιχειρηματικότητας με κρατικά χρήματα.
Όλα χρειάζονται, αλλά στη σωστή δοσολογία. Πριν από περίπου 40 χρόνια, ο διορισμός στο Δημόσιο ισοδυναμούσε με... ντροπή, αλλά στη συνέχεια έγινε... μαγκιά! Έτσι αυτός που δούλευε πολύ, από δημιουργικός, "βαπτίστηκε" κορόιδο!
Η σκληρή δουλειά έγινε αντικείμενο χλευασμού, η δημιουργία "επενδύθηκε" με τη... βρισιά του καπιταλιστή και η αναγνώριση στην κοινωνία, έφτασε τα τελευταία χρόνια, να ισοδυναμεί με την... καταγγελία του νοικοκύρη, ως... φασίστα από διάφορους... τιποτάκηδες!
Γίναμε κομμουνιστές σε έναν κόσμο που άλλαζε ραγδαία. Κάναμε οτιδήποτε το αντίθετο από τους άλλους. Έτσι, πιστεύει κάποιος ότι πάει κόντρα στο ρεύμα! Σαν να είσαι στον αυτοκινητόδρομο και να πηγαίνεις ανάποδα! Σήμερα, σχεδόν όλες οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ μας βάζουν τα... γυαλιά. Και όλα αυτά σε μια χώρα που μετράει 42 χρόνια... ζωής στην ευρωπαϊκή οικογένεια! Οι άλλοι, που ήρθαν... χθες, μπορούν να υπερηφανεύονται ότι έχουν πετύχει πολλά περισσότερα από τη χώρα μας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να είμαστε δέσμιοι της μοιρολατρίας μας.
Με κομμουνιστικές αντιλήψεις περί διορισμών, επιδομάτων, πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, ποτέ και κανείς δεν πήγε μπροστά. Επιβάλλεται να βάλουμε μυαλό και να καταστήσουμε τη χώρα μας πρωτοπόρο. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Προσελκύοντας τα μεγαλύτερα και πιο ανταγωνιστικά ονόματα του διεθνούς επιχειρείν.
Μπορεί να μην κατασκευάζουμε αυτοκίνητα, αλλά μπορούμε να γίνουμε μια ελκυστική χώρα για να έρθουν αυτοκινητοβιομηχανίες. Μπορεί να μην κατασκευάζουμε ρομπότ ή συστήματα προηγμένης τεχνολογίας, ωστόσο, μπορούμε να προσελκύσουμε κολοσσούς, οι οποίοι σήμερα μαζεύουν τα... κομμάτια τους από τη Ρωσία ή ακόμη και από την Κίνα.
Η χώρα μας διαθέτει ήλιο, θάλασσα και νερό, που αποτελούν μεγάλα πλεονεκτήματα για την παραγωγή ενέργειας, την προσέλκυση τουριστών, τη δημιουργία δικτύων άρδευσης για την παραγωγή υψηλής ποιότητας αγροτικών προϊόντων, που θα μπορούν να κερδίσουν περισσότερες αγορές, μέσω τυποποίησης και καλού μάρκετινγκ. Διαθέτουμε ξυλεία που μπορεί να κατακτήσει ολόκληρο τον πλανήτη. Πετρελαιοειδή, μάρμαρα, μέταλλα και πολλά ακόμη αγαθά, υπάρχουν σ΄ αυτήν την κουκίδα του χάρτη και κάνουν δουλειά. Αλλά δεν αρκούν.
Διαθέτουμε πρώτες ύλες και μπορούμε να στήσουμε μια εξαιρετικά ελκυστική βιομηχανία, όπως ακριβώς έγινε μετά τον πόλεμο, όταν η διαλυμένη Ελλάδα της Κατοχής και του Εμφυλίου, προσπαθούσε να ορθοποδήσει.
Είμαστε σε ένα στρατηγικό σημείο, όπου κάθε λιμάνι δεν μπορεί να είναι... καημός, αλλά αφετηρία ελπίδας και... κατάκτησης των παγκόσμιων αγορών, μέσω της ισχυρής δύναμης που μας δίνει το διαμετακομιστικό εμπόριο.
Η χώρα μας διαθέτει επιστήμονες υψηλού κύρους και κατάρτισης, οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν τους πυλώνες για να κατασκευάζουμε κομπιούτερ, αυτοκίνητα, αεροπλάνα.
Αυτό που χρειάζεται είναι το φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον και η σθεναρή αντίσταση σε οτιδήποτε μας πάει πίσω. Αντίσταση απέναντι στη γραφειοκρατία, στον παρασιτισμό, στη δημοσιουπαλληλία, στο βόλεμα, στα καρκινώματα που συναντάμε και δεν έχουν καμία σχέση με τον κόσμο της δημιουργίας, παρά μόνο με τον... υπόκοσμο της ανισορροπίας. Εδώ και πολλά χρόνια, έχουμε καταλάβει ποιοι είναι αυτοί που αποτελούν τα βαρίδια και κρατάνε τη χώρα πίσω. Καταλαβαίνουμε και ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούν. Καταλαβαίνουμε ποιοι δεν θέλουν μια Ελλάδα πρωτοπόρα, αλλά ουραγό και παρία.
Η αλλαγή του κόσμου με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αποτελεί το ερέθισμα για να έρθουμε πιο κοντά και πιο γρήγορα στην επίτευξη των στρατηγικών μας στόχων. Να φέρουμε τους κολοσσούς της ενέργειας για να αξιοποιήσουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, να αναπτύξουμε περαιτέρω τις τεράστιες δυνατότητες που έχουμε στην αξιοποίηση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας, του υδρογόνου, του βιοαερίου και της επεξεργασίας των απορριμμάτων.
Θέλουμε κολοσσούς για να επενδύσουν σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς, στην αξιοποίηση ακινήτων, στη δημιουργία βιομηχανιών, στην ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών. Η εφαρμογή των σύγχρονων τεχνολογιών μπορούν να βρουν εφαρμογή στην ενέργεια, στον πρωτογενή τομέα, στη βιομηχανία, στην ιατρική, στην τεχνολογία.
Η Ελλάδα έχει μπροστά της λίγα χρόνια για να δώσει ένα ισχυρό μήνυμα στους διεθνείς επενδυτικούς κύκλους. Ιδίως τώρα, που έχουν αλλάξει τα δεδομένα, μετά τα τεκταινόμενα στη Ρωσία. Οι νοσταλγοί του πρώην ανατολικού μπλοκ που τυγχάνει να είναι φανατικοί αντιδυτικοί, θα βρεθούν εκ των πραγμάτων στο περιθώριο.
Δεν υπάρχει ζωτικός χώρος γι αυτούς. Τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι είναι τα μόνα που μπορούν να δώσουν λύσεις, μετά τα διδάγματα που έλαβαν για τα λάθη του παρελθόντος. Απαγορεύεται η αναβίωση όλης αυτής της... αρρώστιας που άρχισε να εξαπλώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 και λέγεται "αριστερίλα".
Μπορούμε να γίνουμε η Δανία του νότου στην ενέργεια, να αποτελέσουμε πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης σαν τη Γαλλική Ριβιέρα, να δημιουργήσουμε μια ισχυρή βιομηχανία στα πρότυπα των δυτικοευρωπαϊκών χωρών, να αξιοποιήσουμε τις πρώτες ύλες και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας, σαν να είμαστε Ρωσία ή Κίνα.
Μπορούμε και πρέπει να είμαστε ενεργειακό, ναυτιλιακό, μεταφορικό, ιατρικό, πολιτιστικό κέντρο. Έχουμε ιστορία και ένδοξο παρελθόν, αρκεί να αφαιρέσουμε τις κακές μας στιγμές, ως Έθνος.
Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, αρκεί να το συνειδητοποιήσουν τα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, του Βαρουφάκηδες, τους Βελόπουλους, τους Κουτσούμπες, αλλά και τα φασιστοειδή της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς, δεν μας ενδιαφέρει.
Αντιπροσωπεύουν την οπισθοχώρηση, με την οποία, δυστυχώς, ταυτίζεται ένα σημαντικά μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος. Οι συσχετισμοί μπορούν να γίνουν τέτοιοι, έτσι ώστε να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι τα πάσης φύσεως... Πουτινάκια, θα μείνουν στο περιθώριο.
Γιατί πολύ απλά, τα καμώματα της Ρωσίας του Πούτιν, μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία, για να ακολουθήσουμε τον έναν και μοναδικό δρόμο που έχουμε μπροστά μας: τον δρόμο της ταχείας κυκλοφορίας και όχι το μονοπάτι που είναι μέσα στη λάσπη...
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
