Ο Πρωθυπουργός, επίσης, συγκεντρώνει την αποδοχή των πολιτών και την ταυτόχρονη ελευθερία κινήσεων στα πεδία που άπτονται όλων των τομέων της χώρας.
Όλα αυτά, τα οποία είναι θετικά, ταυτοχρόνως είναι και άκρως «επικίνδυνα», σε περιπτώσεις μή ορθής διαχείρισης ή εφησυχασμού των Υπουργών, αφού από την μία στιγμή στην άλλη η κατάσταση αλλάζει άρδην. Και δυστυχώς, ανάμεσα στα θετικά της Κυβέρνησης, αίφνης παρουσιάζονται και κάποια … ανεξήγητα.
Πρόσφατο παράδειγμα, η Λευκάδα και ορισμένα άλλα νησιά μας, όπου ενώ ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το Κτηματολόγιο, προ ολίγων ημερών οι κάτοικοι ενημερώθηκαν, ότι το 95% του νησιού τους χαρακτηρίστηκε «δασικό»!!!
Τι σημαίνει αυτό; Δικαιολογημένη αγανάκτηση, νεύρα, συγκέντρωση πολιτών, ανεύρεση συμβολαίων και τοπογραφικών – με τα υποθηκοφυλακεία να υπολειτουργούν λόγω κορωνοϊού, αδειών οικοδομών, αεροφωτογραφιών κλπ και βεβαίως, την πληρωμή παραβόλου για την κατάθεση των ενστάσεων. Εν μέσω κορωνοϊού και χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος γι’ αυτό!
Ο αρμόδιος Υπουργός μπορεί, να εξηγήσει την κίνηση αυτή; Υπάρχουν και άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, οι οποίες κάνουν τον κόσμο, χωρίς λόγο να εξαγριώνεται και, αναγκαστικά, να στρέφει την πλάτη του – ίσως και την ψήφο του – στην Κυβέρνηση.
Και ναι μεν ο Πρωθυπουργός μπορεί να μην είναι γνώστης της όποιας μικρής ή μεγάλης καθημερινότητας των Υπουργείων αλλά, είναι ο τελικός αποδέκτης των υπουργικών συμπεριφορών. Είτε αυτές προέρχονται από εσφαλμένη πληροφόρηση είτε από σκοπιμότητες είτε από αλαζονικές ενέργειες. Και σαν τελικός αποδέκτης θα δεχθεί την κριτική, η οποία αρκετές φορές δεν είναι κακοπροαίρετη.
Οι πολίτες βιώνουν τον δεύτερο σκληρό χρόνο των συνεπειών της πανδημίας, σε συνέχεια των μνημονιακών ετών, με την οικονομία να έχει δεχτεί το μεγαλύτερο πλήγμα. Δοκιμάζονται οι κοινωνικές αντοχές και κατά πόσο η ανέχεια θα συνεχιστεί. Οφείλουν οι ασκούντες διοίκηση, να είναι πολύ πιο προσεκτικοί και πιο προσγειωμένοι.
Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μπορούν άμεσα να ενεργοποιηθούν και η ιστορία έχει αποδείξει, ότι το «σημείο μηδέν» έρχεται από κάτι ασήμαντο αλλά αν αυτό τοποθετηθεί στην κορυφή της πυραμίδας των προβλημάτων, τότε είναι αρκετό.
Ο σεβασμός στην αντιμετώπιση των κοινών σοβαρών θεμάτων είναι αμφοτεροβαρής. Θα πάρεις ακριβώς όσο δώσεις. Αν η ζυγαριά παραμείνει για καιρό να γέρνει στη μία πλευρά της, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν σφίγγεις συνέχεια την θηλειά στον λαιμό κάποιου, τότε θα αντιδράσει βίαια και άσχημα.
Αν αυτός ο κάποιος δεν έχει τίποτα πλέον να χάσει, τότε υπαίτια τον έχεις οδηγήσει στο «σημείο μηδέν» και, τελικά, θα σε πάρει μαζί του.
Πρέπει η Κυβέρνηση να κατανοήσει, ότι ο κόσμος δεν της ζητάει «χάρη» παρά μόνο «ελπίδα», την οποία θα υλοποιήσει μέσω της εργασίας του και του μόχθου του, όπως τόσα χρόνια γίνεται. Ας μην στερήσει από κανέναν την ευκαιρία, να προσπαθήσει. Στο τέλος, όλοι θα είναι κερδισμένοι.