Η πανδημία του κορωνοϊού είναι ακόμη μέσα στα σπίτια μας και τις οικογένειές μας, αφήνοντας κάθε ημέρα το μελανό της στίγμα: πολλοί νοσούν, πολλοί είναι διασωληνομένοι, πολλοί θάνατοι καταγράφονται.
Πέραν των άλλων, υπάρχουν πάντα πρόσωπα πίσω από τους αριθμούς και αυτό είναι το δύσκολο των καταστάσεων. Τα πρόσωπα των ανθρώπων που δεν τα κατάφεραν αλλά και των οικογενειών τους που τόσο απότομα χάνουν τον άνθρωπό τους.
Το ευτύχημα, είναι τα πρόσωπα του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού, οι οποίοι δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα και τώρα, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της προσφοράς τους στην κοινωνία αλλά και της τιμής που περιποιούν στους εαυτούς τους τόσο σαν επιστήμονες όσο και σαν Άνθρωποι.
Η άμεση συνέπεια του κορωνοϊού είναι η κατάσταση στην οικονομία μας. Πάρα πολλές επιχειρήσεις κλειστές, χιλιάδες θέσεις εργασίας χαμένες, το εμπόριο κινείται σε μηδενική βάση και το αποτέλεσμα είναι η ανέχεια. Αν συνδυαστεί με το αμέσως προηγούμενο κλείσιμο αλλά και με τα τόσων ετών Μνημόνια, μας παρουσιάζεται ανάγλυφα η πορεία της Χώρας.
Η Κυβέρνηση στηρίζει όσο μπορεί την οικονομία αλλά τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, αν δεν επιτραπεί από τις καταστάσεις στον ιδιωτικό τομέα, να επαναλειτουργήσει κατά τον τρόπο που η αγορά εκάστοτε επιτάσσει και δια του τρόπου αυτού να κάνει τις κινήσεις αυτοπροσδιορισμού και επανεκκίνησης.
Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι η Κυβέρνηση δεν είναι ελεύθερος επαγγελματίας αλλά αρωγός με μέτρο σε μία δύσκολη κατάσταση. Είναι απλός ο κανόνας, το ότι όταν κυκλοφορήσει το χρήμα στην αγορά, τότε και μόνο τότε θα κάνουμε λόγο για οικονομία και την πορεία της.
Την παρούσα χρονική στιγμή, όπου οι περισσότεροι επιβιώνουν μέσω των επιδομάτων, είναι άνευ ουσίας κάθε συζήτηση για την πορεία της οικονομίας και τους αντίστοιχους δείκτες.
Ταυτοχρόνως με τα σοβαρά αυτά θέματα, υπάρχει μαζί τους στην πρώτη γραμμή και το θέμα των Τουρκικών προκλήσεων. Τίποτα δεν μοιάζει ικανό, να σταματήσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας και η ίδια φροντίζει, να τις τονίζει συνεχώς. Η ιστορία, οι συνθήκες και οι συμφωνίες δεν υπάρχουν για την Τουρκία.
Όλα πρέπει, να υποταχθούν στο θέλημά της και υπό την ανατολίτικη απειλή της υπεροπλίας. Στα λόγια βεβαίως, αφού στην πράξη ουδέποτε δοκιμάστηκε η επικαλούμενη ισχύς.
Πέραν των πολιτικών κινήσεων από την Κυβέρνηση, το δεδομένο είναι, η αποδεδειγμένη ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Ισχύς, που σε συνδυασμό με το ψυχικό σθένος, κάνουν έναν ανίκητο και άκρως υπολογίσιμο παράγοντα, ο οποίος είναι και ο βασικός αποτρεπτικός των όποιων επιδιώξεων.
Αν υπολογίσουμε, ότι όλοι οι άνδρες και γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπερβάλει εαυτόν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι Άξιοι συγχαρητηρίων και ευχαριστιών.
Με όλα αυτά τα σοβαρότατα και ταυτόχρονα θέματα σε πλήρη εξέλιξη, είναι αυτονόητη η μέγιστη προσοχή και επιμέλεια, που πρέπει να υπάρχει.
Κανένας δεν πρέπει, να μας βρει αδύναμους και απροετοίμαστους, όπως και κανένας μας δεν περισσεύει. Μόνο αν προχωρήσουμε σαν γροθιά, μπορούμε να ελπίζουμε για το δικό μας αύριο. Και αυτό πρέπει να πράξουμε.