Περί προοδευτικών και συντηρητικών

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Όλα αυτά είναι ξεπερασμένα από τον χρόνο, μια και δήθεν αριστεροί αρνούνται να προσαρμοστούν στις ανάγκες της εποχής μας ή όταν κάνουν αλλαγές οδηγούν την κοινωνία προς τα πίσω μια και είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Λένε για παράδειγμα ότι σέβονται το περιβάλλον και την ίδια ώρα ουδέν πράττουν, προκειμένου να εξασφαλίσουν πηγές ενέργειας από τον ήλιο και τον αέρα, που και τα δύο διαθέτει εν αφθονία η χώρα μας.

Κατηγορούν την σημερινή κυβέρνηση για εγκατάλειψη του δημοσίου συστήματος υγείας, όταν άφησαν 560 ΜΕΘ έχοντας προσθέσει μόλις 90 μονάδες στην διάρκεια της διακυβέρνησής τους για τέσσερα και πλέον έτη.

Και αγνοούν ότι σε μικρό χρονικό διάστημα την εποχή του κορονοϊού προστέθηκαν άλλες 450 ΜΕΘ που σημαίνει ότι σχεδόν διπλασιάστηκαν.

Ζητούν μαζικές προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού όταν ήδη έχουν αναλάβει εργασία πλέον των τριών χιλιάδων και αναμένεται να ενισχύσουν σύντομα το σύστημα υγείας και άλλοι χίλιοι και πλέον από τους δύο χιλιάδες υποψηφίους.

Σε αυτή την αλματώδη αύξηση, βοήθησαν σημαντικά και ιδιώτες, που κάποιοι επιμένουν να απαξιώνουν. Στο πρόσφατο παρελθόν εξοπλισμός που δώρισε ιδιώτης σε νοσοκομείο της Βορείου Ελλάδος «προοδευτικοί» συνδικαλιστές προεχόμενοι από την «προοδευτική» αριστερά, ζήτησαν να μην παραληφθεί με αίτημα κάθε ανάγκη του νοσηλευτικού ιδρύματος να καλύπτεται από το κράτος.

Και για να έρθουμε στο επίμαχο θέμα των ημερών την Παιδεία που αποτελεί βασικό πυλώνα μιας κοινωνίας. Η κυβέρνηση δια του υπουργείου Παιδείας κατέθεσε στις 22 Απριλίου ένα νομοσχέδιο για δημόσια διαβούλευση, που αφορά μια σειρά αλλαγών στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο.

Πριν ο αλέκτωρ φωνήση τρις το ΚΚΕ αντί να το μελετήσει και να κάνει τις δικές του προτάσεις, εν μέσω κορονοϊού και εγκλεισμού των πολιτών, οργάνωσε διαμαρτυρία στο Σύνταγμα στις 24 Απριλίου με αίτημα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.

Τι λέει σε γενικές γραμμές το επίμαχο ν/σ που απαξίωσε χωρίς συζήτηση το ΚΚΕ και αναμένεται να το πετάξει στο καλάθι των αχρήστων και ο Σύριζα;

Εισάγει στο Δημοτικό εργαστήρια δεξιοτήτων για το περιβάλλον, την κοινωνική ευαισθησία και ευθύνη, την δημιουργική σκέψη και την πρωτοβουλία, που μεταφράζεται σε εθελοντισμό, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, οικολογική συνείδηση, πρόληψη από εξαρτήσεις, επιχειρηματικότητα, προστασία από φυσικές καταστροφές, αλληλοσεβασμό στην διαφορετικότητα, ρομποτική και νέες τεχνολογίες.

Ακόμη για το Δημοτικό προβλέπει μάθημα αγγλικών μέσω δημιουργικών δραστηριοτήτων, καθώς και πληροφορική, κλασικά γράμματα, φυσική αγωγή και ερευνητικές εργασίες.

Στο Γυμνάσιο διευρύνονται στα επτά από τα έξι τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα, προστίθεται ερευνητική εργασία στην πληροφορική, επανέρχεται το δέκα ως βαθμός προαγωγής στο κάθε μάθημα, ενώ μέχρι τέσσερα μαθήματα μπορεί κάποιος μεταφέρει για επανεξέταση τον Σεπτέμβριο.

Στο Λύκειο προστίθεται επίσης ένα μάθημα στα γραπτώς εξεταζόμενα στη Β’ και Γ’ τάξη και η προαγωγή στα μαθήματα δεν γίνεται όπως μέχρι τώρα με 9,5 αλλά με 10. Επίσης στην θεωρητική κατεύθυνση προστίθενται και μαθήματα θετικής κατεύθυνσης και η διαγωγή επανέρχεται στους τίτλους σπουδών.

Επανέρχεται και διευρύνεται η παρουσία τόσο των πρότυπων όσο και των πειραματικών σχολείων, αλλά και η αξιολόγηση των καθηγητών τόσο η εσωτερική όσο και όσο και από άλλους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Θα πριμοδοτούνται με διπλά μόρια όσοι πηγαίνουν να διδάξουν σε δυσπρόσιτες περιοχές και θα επιδιωχθεί με το νέο θεσμό «εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης» η αντιμετώπιση του bulling.

Τέλος στα ΑΕΙ επιτρέπεται η δημιουργία από το Ίδρυμα χωρίς την παρέμβαση του υπουργείου Παιδείας ξενόγλωσσων τμημάτων, οι εκλογές για τις πρυτανικές αρχές με τετραετή θητεία θα γίνονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο και με ηλεκτρονική ψηφοφορία, ενώ μπαίνει ένα φρένο στο μέχρι τώρα όργιο στις μεταγραφές.

Για κάθε λογικό άνθρωπο που θέλει το σχολείο να ξαναβρεί τον δρόμο του και να πάψει να είναι πάρεργο όλες αυτές οι προτεινόμενες αλλαγές έχουν προοδευτικό και σύγχρονο με την εποχή μας πρόσημο.

Για κάποιους όμως που μονοπωλούν την ιδιότητα του «προοδευτικού» και κάνουν στραβά μάτια στα φροντιστήρια, που τείνουν να αναλάβουν τον κυρίαρχο ρόλο στην παιδεία της αποστήθισης είναι για πέταμα, μια και επικροτούν την αρχή της ήσσονος προσπάθειας, και έχουν ταυτίσει την αριστεία με την ρετσινιά.

Μένει να αναλογισθεί κανείς, ποιοι στις μέρες μας εκφράζουν το προοδευτικό και ποιοι το συντηρητικό. Ποιοι έχουν μείνει στον προηγούμενο αιώνα και ποιοι βλέπουν μπροστά με σκοπό να εκσυγχρονίσουν την κοινωνία, με σκοπό να σταθεί ισάξια στην εποχή του ανταγωνισμού, που οδηγεί τους άξιους μπροστά και ξεχωρίζει την ήρα από το στάχι.

Βεβαίως η βλακεία, όπως έχει λεχθεί στο παρελθόν, είναι ανίκητη και με αυτή την έννοια για κάποιους η λογική και η πραγματικότητα είναι εκτός της υπερσυντηρητικής τους σκέψης, που την παρουσιάζουν ψευδεπίγραφα ως προοδευτική…