Ποιες γενναίες αποφάσεις πρέπει να λάβει η Ευρώπη και γιατί

Η "καρδιά" των ευρωπαϊκών εξελίξεων "χτυπάει" στις Βρυξέλλες, όπου σήμερα ολοκληρώνονται οι εργασίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ο χρόνος περιορίζεται δραματικά για τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την Ευρώπη και απαιτούν τη λήψη άμεσων αποφάσεων. Η περαιτέρω υποστήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία, η υιοθέτηση των προτάσεων Ντράγκι για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και η δραστική αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού, δεν τυγχάνουν της διαμόρφωσης ενιαίας φωνής.

Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

Δυστυχώς, "όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει". Στον πόλεμο με την Ουκρανία, η Ευρώπη δεν θέλει να μπει περισσότερο στο... μάτι του Πούτιν, αλλά θέλει να στηρίξει αποφασιστικά την Ουκρανία, ώστε να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος την επόμενη μέρα κατάπαυσης του πυρός. Για τον λόγο αυτό είναι προσκεκλημένος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι, ο οποίος παρουσιάζει το "σχέδιο νίκης", με πολλά "θολά" και "γκρίζα" σημεία για τους Ευρωπαίους. Σε κάθε περίπτωση, όλοι αναμένουν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών για τα... περαιτέρω.

Από την άλλη πλευρά, οι προτάσεις του πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης και τη βιωσιμότητα της Ευρωζώνης, αντιμετωπίζονται με θετικά σχόλια αλλά και σκεπτικισμό ως προς το κόστος. Για μερικούς ταιριάζει η παροιμία "όποιος δεν θέλει να ζυμώσει πέντε μέρες κοσκινίζει", αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η κλεψύδρα αδειάζει, η Ευρώπη βρίσκεται σε οικονομική στασιμότητα και εν μέσω διεθνούς κρίσης, οι πάντες μπορεί να... τρέχουν κα ινα μην φτάνουν!

Τα παραπάνω ζητήματα έρχονται να "κουμπώσουν" και με το μείζον πρόβλημα του Μεταναστευτικού. Η Ευρώπη βλέπει τον πληθυσμό να μειώνεται και να γηράσκει και τα επόμενα χρόνια θα χρειαστούν εργατικά χέρια από τρίτες χώρες. Όμως, δεν μπορεί να είναι και... ξέφραγο αμπέλι, καθώς κάτι τέτοιο ρίχνει "νερό στον μύλο" των λαϊκιστών της ακροδεξιάς και της άκρας αριστεράς. Γιατί μόνο αυτοί έχουν αποδείξει ότι... ξέρουν να εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη δυσαρέσκεια, υποσχόμενοι "λύσεις", οι οποίες στην πράξη αποδεικνύονται ή θα αποδειχθούν ανεφάρμοστες.

Η κατάσταση με τους λαθρομετανάστες δείχνει να ξεφεύγει σε πάρα πολλές χώρες και η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων στις Ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Στην Ολλανδία και την Αυστρία επικράτησαν ακροδεξιοί, οι οποίοι θαυμάζουν τον Πούτιν και τον Τραμπ, ενώ σε όλες τις χώρες ενισχύονται κόμματα τύπου Βελόπουλου, τα οποία είναι ξεκάθαρο ότι λειτουργούν υπονομευτικά για το ευρωπαϊκό μας μέλλον. Άλλο η έκφραση ανησυχίας και η υποβολή προτάσεων για να περιοριστούν οι μεταναστευτικές ροές και άλλο πράγμα να είσαι κατά της Ευρώπης και υπέρ του Πούτιν, προβάλλοντας ως... δικαιολογία τους λαθραίους μετανάστες ή όσους έχουν αποκτήσει δικαιώματα παραμονής στην Ευρώπη.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπαθεί να συμβιβάσει τα... ασυμβίβαστα, ευελπιστώντας με τις επαφές στο προσκήνιο και το παρασκήνιο να επιτύχει θετικά αποτελέσματα, όπως ακριβώς συνέβη και με τις διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ως προς το μεταναστευτικό, η Ελλάδα επιμένει για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης, την ενίσχυση των χωρών πρώτης υποδοχής με όλα τα μέσα και με περαιτέρω κοινοτική χρηματοδότηση, αλλά και την επιτάχυνση των επιστροφών και της συνεργασίας με τρίτες χώρες.

Στο θέμα της ανταγωνιστικότητας, η Ελλάδα τάσσεται υπέρ περισσότερων επενδύσεων για να επιτευχθούν οι φιλόδοξοι ευρωπαϊκοί στόχοι, την ώρα που ο πρωθυπουργός έχει υπογραμμίσει ότι η έκθεση Ντράγκι είναι ένα τολμηρό και σημαντικό κείμενο που οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να συζητήσουν ουσιαστικά. Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης τονίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να πετύχει ταυτόχρονα όλους τους φιλόδοξους στόχος που έχει θέσει χωρίς επιπλέον κοινή χρηματοδότηση στόχων όπως η άμυνα, η πράσινη μετάβαση, κ.λπ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρειαστούμε ακόμη πολλές συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά και συνόδους κορυφής, προκειμένου να αποφασίσουμε στο... παρά ένα! Όμως, ξέρουμε ότι η Ευρώπη είναι ένα πεδίο ορισμένων κοινών αρχών, αλλά υπάρχουν διαφορετικές εθνικές επιδιώξεις και διαφορετικά συμφέροντα.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις