Ο αστικός μύθος ήθελε πριν πολλά χρόνια τους επιχειρηματίες του χώρου της τεχνολογίας να «εξαγοράζουν» τα καλά μυαλά που έβγαιναν από τα Πανεπιστήμια για να εκμηδενίσουν την πιθανότητα να δημιουργηθούν εταιρείες – θαύματα στα γκαράζ.
Η … μεσαία τάξη ήταν πάντα «εχθρός» για την «ελίτ». Ένα ρεύμα μικρών εταιρειών που προσπαθούν να αναπτυχτούν δημιουργούν δυναμική για ένα περιβάλλον ίσων ευκαιριών!
Το μεγάλο μυστικό για την ελληνική οικονομία βρίσκεται εκεί ακριβώς, στην έλλειψη ίσων ευκαιριών. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη, έτσι ώστε να κερδίζουν λίγοι και εκλεκτοί. Και μάλιστα χωρίς να ρισκάρουν κάτι περισσότερο από την καλή τους φήμη. Στο ερώτημα, λοιπόν, τι έχουν να φοβηθούν οι εκπρόσωποι των μεγάλων οικογενειών της χώρας από μία ουσιαστική πολιτική αλλαγή, η απάντηση είναι προφανής: Κινδυνεύουν να κληθούν να παίξουν για πρώτη φορά σε ένα «καθαρό παιγνίδι».
Δεν είναι αλήθεια παράξενο το γεγονός ότι όλοι οι ξένοι επενδυτές που κάνουν δουλειές στην χώρα μας έχουν μαζί τους και Έλληνες συνεταίρους με ποσοστά της τάξης του 5%-15%; Τι τους χρειάζονται; Τους λείπουν τα χρήματα ή δεν είναι σε θέση να προσλάβουν έναν ικανό manager;
Ας πούμε ότι εσείς, ένας Έλληνας πολίτης, δέχεστε την επίσκεψη της Google στο σπίτι σας ή στο γραφείο σας και σας προτείνεται να συμμετέχετε στην εξαγορά μιας ελληνικής εταιρείας με ποσοστό της τάξης του 5%. Ενενήντα πέντε τοις εκατό η Google, πέντε τοις εκατό εσείς. Ένα ευρώ θα αγοράσει την κάθε μετοχή η Google, ένα ευρώ θα κοστίσει και σε εσάς. Θα βάλετε, λοιπόν, τις οικονομίες σας και θα είστε ο μέτοχος της μειοψηφίας (της πολύ μεγάλης μειοψηφίας) απέναντι σε ένα μεγαθήριο, όπως η Google. Για ποιόν λόγο; Για να εξαρτάστε από τις αποφάσεις του 95%; Για να σκλαβώσετε τα χρήματά σας σε μία επένδυση που δεν ελέγχετε; Πότε άλλοτε το έχετε κάνει για να το κάνετε τώρα; Μπορείτε να βάλετε αυτά τα λεφτά απευθείας στην Google μέσω του χρηματιστηρίου. Θα πουλήσετε όταν θέλετε!
Αν ήμουν στη θέση ενός Έλληνα ολιγάρχη και ερχότανε η Google, θα έλεγα το εξής: «Το πέντε της εκατό ας είναι η αμοιβή μου για τις υπηρεσίες που ήρθατε για να αγοράσετε. Διότι κάτι με θέλετε, δεν με βρήκατε στον Χρυσό Οδηγό».
Η καινοτομία είναι η λύση για την Ελλάδα του αύριο. Αλλά και ταυτόχρονα η μεγάλη απειλή για ένα κομμάτι του επιχειρηματικού κόσμου που έχει μάθει να επιχειρεί μόνο σε μία κλειστού τύπου Οικονομία. Αυτό το κομμάτι δεν θέλει να αλλάξει κάτι σε σχέση με αυτά που ισχύουν σήμερα, επειδή νιώθει ότι έτσι θα απειληθεί το ίδιο. Σε μία ανοικτή Οικονομία, όπου το κράτος παίζει μόνο τον ρυθμιστικό του ρόλο, η οποιαδήποτε ξένη εταιρεία μπορεί να επενδύσει στην Ελλάδα χωρίς να χρειάζεται μεσάζοντες και συνοδούς.
Η ίδια η Ελλάδα κρύβει μέσα της επιχειρηματικές δυνάμεις που έχουν τον δυναμισμό εκείνον που χρειάζεται για να οδηγήσουν την χώρα σε πρωτόγνωρα μονοπάτια. Εκείνο που απαιτούν είναι Οικονομική Ελευθερία.
Ο αστικός μύθος ήθελε τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας στην Ελλάδα να κόβουν πρόωρα όποιο λουλούδι άνθιζε. Είπαμε! Αστικός μύθος ήταν. Δεν μπορούμε να το αποδείξουμε. Αν πάντως είναι αλήθεια, δεν μιλάμε απλά για μία δόλια πράξη, αλλά για μία εγκληματική ενέργεια. Προμελετημένη; Σίγουρα ναι! Αν είχαμε επενδύσει στις καινοτόμες επιχειρήσεις, αν πρωταγωνιστούσαμε στην τεχνολογία, θα μας ήταν φανερό ότι τα κρατικά συμβόλαια που υπέγραφαν οι κυβερνήσεις μας ήταν τόσο ακριβά, που η φυλακή θα ήταν μία ήπια τιμωρία για αυτό το μέγεθος της απάτης! Ας πούμε, γιατί να αγοράσει κάποιος παλαιά τεχνολογία από μία χώρα που κατέρρεε οικονομικά, αν μπορούσε να την παράγει κάποιος άλλος στην Ελλάδα με πολύ χαμηλότερο κόστος; Ένα μόνο παράδειγμα ήταν αυτό, σε μία χώρα που βαρεθήκαμε να βλέπουμε τα τρένα να περνάνε…
ΠΗΓΗ: liberal.gr