Το ψέμα, Αλέξη, έχει κοντά ποδάρια

Ακούω στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, αλλά και διαβάζω στις εφημερίδες, ότι η πολιτική ατμόσφαιρα είναι «ιδιαίτερα βεβαρημένη».

Η φράση αυτή είναι ένα δημοσιογραφικό κλισέ, που χρησιμοποιείται προκειμένου να περιγράψει τις έντονες αντιπαραθέσεις οι οποίες πολλές φορές λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση, ανεβάζοντας σε υψηλούς βαθμούς το πολιτικό θερμόμετρο. Το φαινόμενο αυτό είναι σύνηθες και παρατηρείται σε πολύ συχνά χρονικά διαστήματα.

Του Γιάννη Μιχαήλ

Τις τελευταίες ημέρες, είμαστε πάλι θεατές ενός έργου, το οποίο «έκοψε» πολλά εισιτήρια, γιατί πρωταγωνιστεί ένας πασίγνωστος ηθοποιός, σκηνοθέτης και μέχρι πρότινος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου. Αυτή η ιδιότητά του ήταν η λυδία λίθος που προκάλεσε την ανταλλαγή πυρών στην πολιτική σκηνή. Σύμφωνα με το δημώδες άσμα «αχός βαρύς ακούγεται πολλά τουφέκια πέφτουν».

Και γιατί αυτή η πολιτική εχθροπάθεια, θα αναρωτηθεί ένας καλόπιστος πολίτης. Γιατί οι πολεμικές ανακοινώσεις εξάπτουν τα πάθη και συντηρούν μια νοσηρή κατάσταση, την οποία βιώσαμε την τελευταία δεκαετία με πρωταγωνιστές τους γνωστούς κήνσορες «της πρώτης φορά αριστεράς». Γιατί όλοι αυτοί επισείουν ένα ηθικό πλεονέκτημα που δήθεν κατέχουν, επειδή μόνον οι ίδιοι το βλέπουν. Για όλους τους άλλους είναι αόρατο και μεταφυσικό.

Ας δούμε, όμως, πως επιβαρύνθηκε για μια ακόμα φορά το πολιτικό σκηνικό. Μετά τις συντριπτικές αποκαλύψεις εναντίον του ηθοποιού και καλλιτεχνικού διευθυντού του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη, ο ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε πεδίον δόξης λαμπρόν, προκειμένου να επιτεθεί, πρώτα εναντίον της υπουργού Λίνας Μενδώνη και στη συνέχεια, εναντίον του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, της οικογένειάς του και συνολικά εναντίον της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας.

Τα εγκλήματα στα οποία υπέπεσε ο Λιγνάδης, είναι αποτρόπαια και πασίγνωστα και ήδη είναι κρατούμενος στη ΓΑΔΑ και σύντομα θα απολογηθεί ενώπιον των δικαστικών αρχών, οι οποίες θα αποφασίσουν για το αν θα προφυλακιστεί ή όχι. Το θέμα που έγινε σημαία από τον Τσίπρα και τους ακολούθους του, είναι το εξής: Γιατί η Μενδώνη, κάλυψε τον Λιγνάδη και δεν τον απέπεμψε αμέσως και πως τον παιδόφιλο ηθοποιό, τον επέλεξε για μια τόσο σοβαρή θέση η κυβέρνηση.

Η υπουργός Πολιτισμού, όταν έγιναν γνωστές οι ανοίκειες συμπεριφορές του, ομολόγησε ευθαρσώς ότι εξαπατήθηκε γιατί δεν γνώριζε το «αρρωστημένο» και διαβλητό παρελθόν του. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Άλλωστε δεν ζητήθηκαν στοιχεία της προσωπικής του ζωής. Καιρός λοιπόν να αλλάξουν οι κανονισμοί για τους δημόσιους διορισμούς, προκειμένου να προσληφθεί κάποιος στο Εθνικό Θέατρο. Όλες οι αμαρτίες του κρατούμενου καλλιτέχνη, τώρα βγήκαν στην φορά. Και σε επίρρωση αυτής άποψης θα καταθέσουμε μια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία που αφορά πρώτα απ' όλα την τακτική που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που έφερε την Ελλάδα, στο χείλος της καταστροφής.

Η αριστερή πρωθιέρεια στο βωμό του αριστερού μορφώματος, επονομαζόμενη Λυδία Κονιόρδου, άριστη κατά τα άλλα τραγωδός, η οποία διετέλεσε στις τελευταίες σεζόν των παραστάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, υπουργός πολιτισμού, το καλοκαίρι του 2020, συνεργάστηκε με τον Λιγνάδη, στην τραγωδία «Πέρσες» που ανέβηκε στην Επίδαυρο. Υπάρχει και φωτογραφία με τους ηθοποιούς και το ζεύγος Μητσοτάκη. Όμως το επίσημο όργανο του κόμματος «η Αυγή», έκανε μια κουτοπόνηρη και αφελή λαθροχειρία. Αφαίρεσε από την φωτογραφία... την κυρία Κονιόρδου. Αλλά η αθλιότητα αποκαλύφθηκε. Γιατί το ψέμα, κύριε Αλέξη Τσίπρα, έχει κοντά ποδάρια.